Po śmierci Sabbataja Cwi [1676] następcą Mesjasza został Jakub. Stał się on przedmiotem uwielbienia sabbataistów i nazwany został przez nich Kerido [Ulubieniec]. Jego zwolennicy dopuszczali się występków i wszeteczeństw, których nie zamierzali tolerować rabini. Zadenuncjowali ich władzom tureckim, które orzekły surowe kary. Ulegając tureckiemu przymusowi, sabbataiści „wszyscy jak jeden mąż” – a było ich pono blisko 400 – „wzięli biały turban” [1687], przechodząc na islam. Jakub Cwi odbył z licznymi swoimi zwolennikami pielgrzymkę do Mekki, do grobu Mahometa. W drodze powrotnej zmarł w Aleksandrii. Jego współwyznawcy osiedli w Salonikach i stworzyli odrębną sektę zwaną przez Turków domnech [odszczepieńcy]. Sami zaś nazywali się maminim, tj. prawdziwi wierni.
