Aktualizacja: 02.06.2008 06:23 Publikacja: 02.06.2008 06:23
Foto: Zbiory Andrzeja Nieuważnego
Przybrane pod presją zaborców stałe nazwiska żydowskie pojawiły się w Galicji w latach 1789 – 1790, w Krakowie w 1804 r., a w zaborze pruskim po roku 1796. Taki przebieg owej tzw. nomenklatury wpłynął na niemieckie brzmienie większości nazwisk (np. przybranych od miasta pochodzenia – jak Warschauer). Powstaniec kościuszkowski, a potem emigrant-legionista, ominął procedury, co przynieść miało pewne w papierach zamieszanie. Jak przypomniał Majer Bałaban: „zwał się [on] przeto jak widzimy Berek Joselewicz, a niezależnie od tego zowią go współczesne źródła: Berek, Berko, Berkow, Joselowich, Josielowicz itp., sam zaś podpisuje się Berek, częściej zaś Berka”.
Ludzkie szczątki znaleźli na terenie zamkniętego kilka lat temu aresztu śledczego przy ul. Rakowieckiej w Warsza...
Ukradziony w czasie II wojny światowej przez niemieckich żołnierzy pierścień króla Zygmunta I Starego jest w nie...
Jednym z najsłynniejszych na świecie zabytków jest Regalskeppet, szwedzki okręt królewski Vasa, eksponowany w Sz...
Dla wikingów urządzanie się na Grenlandii było przedsięwzięciem na miarę kolonizacji Księżyca – już choćby z pow...
Akta odtajnione niedawno przez Główne Archiwum Policji ujawniają nieznane fakty o napadzie na konwój przed warsz...
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
