Piękna Sara
– nałożnica następcy tronu, Ramzesa XIII, jedna z postaci powieści Bolesława Prusa „Faraon” (1897). Miała greckie rysy, czarne włosy i cerę kości słoniowej. Kiedy Ramzes ją ujrzał, powiedział: „Twoja piękność przewyższa moje dostojeństwo”.
Sara była Żydówką, córką rządcy folwarku Gedeona. Urodzonego ze związku z Ramzesem syna Setiego za namową kapłanów wychowywała potajemnie w wierze mojżeszowej, nadając mu drugie imię Izaak. Ścisły związek bohaterki z żydowskim środowiskiem przejawia się też w sprowadzaniu przez nią na folwark licznych współwyznawców. W obrazach, które maluje Prus, odbija się zapewne refleks końca XIX wieku nad Wisłą.
Uprzywilejowana pozycja Sary sprawiła, że ściągnęła na siebie niechęć i zawiść Egipcjan. Jej i tak trudna sytuacja stała się fatalna, odkąd Ramzes – którego kochała, ale i bała się go – wdał się w romans z kapłanką fenicką Kamą. To z namowy tej ostatniej sobowtór następcy tronu Lykon zamordował Setiego. Zbrodnię tę wzięła na siebie Sara, będąc przekonana, że sprawcą czynu był Ramzes. Dopiero tuż przed śmiercią, w więzieniu, dowiedziała się, kto naprawdę był zabójcą jej dziecka.W ekranizacji „Faraona” (1965) dokonanej przez Jerzego Kawalerowicza w postać Sary wcieliła się Krystyna Mikołajewska.
