W latach wojny domowej w Stanach Zjednoczonych (1861 – 1865) 10 – 12 tysięcy Żydów walczyło po stronie Konfederacji, a 15 – 20 tysięcy po stronie Unii. W walkach brało udział dziewięciu żydowskich generałów, 21 pułkowników, 40 majorów i 205 kapitanów. Senator Judah Benjamin został sekretarzem stanu Konfederacji, a David Yulee wszedł w skład Senatu Konfederacji.
W 1864 r. rabbi Zevi Hirsch Kalischer (1795 – 1874) założył w Berlinie pierwsze stowarzyszenie syjonistyczne Centralny Komitet dla Żydowskiej Kolonizacji Palestyny. Uznawany za pierwszego syjonistę Kalischer skupił wokół siebie grupę ortodoksyjnych działaczy i rabinów, takich jak: I. Hildesheimer, Goldschmit, dr Rulf (późniejszy współpracownik Herzla) oraz rabin Eljachu Gutmoechor. Grupa ta sformułowała narodowy pogląd na sprawę żydowską. Rabbi Kalischer wydał kilka książek, w tym „Denszat Cijon” (Poszukiwanie Syjonu), w której nakreślił praktyczny schemat powrotu rozproszonych po świecie Żydów do ojczyzny.
