Należy jednak pamiętać, że na ocalenie mogli liczyć głównie ci, którzy mieli tzw. dobry wygląd, biegle władali językiem polskim oraz mieli wśród Polaków oddanych przyjaciół i znajomych skłonnych udzielić im pomocy i wsparcia, chociaż groziła za to kara śmierci. Ocaleli więc ci, którzy byli zasymilowani, którzy, jakże często, uważali się za Polaków.
Wojnę przeżył światowej sławy bakteriolog prof. Ludwik Hirszfeld, który po pobycie w getcie warszawskim wraz z najbliższą rodziną korzystał z pomocy i wsparcia wielu znajomych polskich rodzin ziemiańskich w Miłosnej k. Warszawy. Również krytyk i historyk literatury polskiej prof. Juliusz Kleiner został uratowany przez polską rodzinę ziemiańską.
Arnold Szyfman, wieloletni dyrektor Teatru Polskiego, ukrywał się i ocalał dzięki Jadwidze i Józefowi Targowskim, którzy przechowywali go w swym majątku pod Sandomierzem. Historyk Józef Feldman ukrywał się w klasztorze Franciszkanów koło Lwowa. Korzystając z pomocy polskich przyjaciół, wyjechał z fałszywymi dokumentami do Warszawy, gdzie brał czynny udział w tajnym nauczaniu oraz w powstaniu warszawskim. Tu doczekał końca wojny. W Warszawie po aryjskiej stronie ukrywali się: Władysław Szpilman – pianista i ceniony kompozytor, Aniela Steinsbergowa – działaczka społeczna, członkini Rady Pomocy Żydom „Żegota”, po wojnie adwokat w wielu procesach politycznych i współzałożycielka KSS KOR, czy Adolf Rudnicki – pisarz, który po przybyciu w 1941 r. ze Lwowa do stolicy został żołnierzem AK i brał udział w powstaniu warszawskim.
Wśród ocalonych byli i tacy, którzy przeżyli poza zasięgiem niemieckiej machiny zagłady. Do nich należał Roman Brandstaetter, pisarz, poeta, tłumacz literatury francuskiej i znawca Biblii. Po krótkim pobycie w 1940 r. w Wilnie przedostał się przez Moskwę, Baku, Irak i Iran do Jerozolimy, gdzie przebywał do 1946 r. Po powrocie do Polski osiedlił się w Poznaniu. Tu zmarł w 1984 r.
Liczna grupa żydowskich twórców kultury, działaczy politycznych i społecznych ocalała na Wschodzie. Należeli do nich: satyryk Stanisław Jerzy Lec przebywający w latach 1939 – 1941 we Lwowie, aresztowany przez Niemców i osadzony w obozie przy ul. Janowskiej. Po ucieczce walczył w oddziałach partyzanckich i szeregach WP, Aleksander Ford – filmowiec, w latach 1940 – 1943 kręcił filmy szkoleniowe dla Armii Czerwonej, a następnie został kierownikiem Czołówki Filmowej 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Wśród organizatorów i działaczy Związku Patriotów Polskich w ZSRR znalazł się Jerzy Borejsza – działacz komunistyczny i publicysta, jeden z czołowych działaczy partyjnych i państwowych w Polsce okresu stalinowskiego. Z ruchem komunistycznym i organizacjami polskich komunistów w ZSRR swe wojenne losy związali Artur Sandauer – pisarz, który do 1943 r. przebywał w getcie w Samborze, a potem walczył w ludowym Wojsku Polskim, oraz Adam Ważyk – poeta, eseista i tłumacz, w latach 1942 – 1944 oficer polityczny Wojska Polskiego w ZSRR.
