Wydarzenia

Publikacja: 08.05.2009 06:41

Fotos z „Przeminęło z wiatrem” – Clark Gable i Vivien Leigh

Fotos z „Przeminęło z wiatrem” – Clark Gable i Vivien Leigh

Foto: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

[srodtytul]Świat[/srodtytul]

15 grudnia 1939 roku w Atlancie odbyła się premiera amerykańskiego filmu „Przeminęło z wiatrem”. Reżyserem tego melodramatu, cieszącego się wciąż niesłabnącą popularnością, był Victor Fleming, a główne role zagrały w nim wielkie gwiazdy: Clark Gable, Vivien Leigh, Leslie Howard i Olivia de Havilland. Była to megaprodukcja sławnej wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer: producent David O. Selznick zapłacił za prawa do ekranizacji powieści Margaret Mitchell rekordową wówczas sumę 50 tys. dolarów, a nakręcenie filmu trwało 11 miesięcy i kosztowało ok. 4 mln dolarów. Jednak wielomilionowe zyski, które przyniósł, stawiają go w szeregu najbardziej kasowych produkcji w historii kina. Akcja filmu toczy się na amerykańskim Południu w czasach wojny secesyjnej i opowiada o łamiącej konwenanse miłości Scarlett O’Hary, córki plantatora, i Rhetta Butlera, hazardzisty, przemytnika i uwodziciela (wzorem dla autorki powieści był prawdziwy Rhett Butler, który jednak – odmiennie niż powieściowy bohater – był wielkim patriotą Południa i jednym z najlepszych kapitanów konfederackiej floty, którzy łamali jankeską blokadę w Zatoce Meksykańskiej). Film nominowano do nagrody Oscara aż w 13 kategoriach, a w ośmiu został uhonorowany przez amerykańską Akademię Filmową.

[srodtytul]Europa[/srodtytul]

Po zakończeniu wojny przeciw Polsce i zmuszeniu państw nadbałtyckich do przyjęcia na swoich terytoriach garnizonów Armii Czerwonej Stalin w październiku zażądał od Finlandii przesunięcia granicy o 25 km na północny zachód. Oznaczało to zajęcie przez ZSRR bez walki strategicznego dla Finów rejonu na przedpolu Linii Mannerheima. Dyktator domagał się także 30-letniej dzierżawy półwyspu Hanko, na którym zamierzał utworzyć bazy dla sowieckiej marynarki wojennej, i nalegał na zastąpienie traktatu o nieagresji z 1932 roku nowym układem „o przyjaźni, wzajemnej pomocy i współpracy”, który ograniczyłby suwerenność Finlandii. Wobec twardego stanowiska delegacji fińskiej, która na początku listopada próbowała negocjować w Moskwie jedynie kwestie terytorialne, Stalin postanowił zaatakować. W efekcie prowokacji z rzekomym ostrzelaniem przez wojska fińskie pogranicznej wsi Mainila 30 listopada Armia Czerwona rozpoczęła ofensywę. Mimo przygniatającej przewagi w ludziach i sprzęcie Sowietom w pierwszych tygodniach wojny nie udało się przełamać pozycji obronnych przeciwnika. W grudniu działania przyjęły charakter pozycyjny. Dopiero w lutym 1940 roku za cenę ogromnych strat wojsko sowieckie przełamało front na Przesmyku Karelskim. Wobec wyczerpania rezerw i groźby zajęcia kraju przez wroga głównodowodzący armią fińską marszałek Mannerheim zdecydował o podjęciu rokowań z ZSRR, które w marcu doprowadziły do zawarcia traktatu pokojowego. Finlandia utraciła część swojego terytorium, ale zachowała niepodległość. Bierność mocarstw zachodnich, które nie pospieszyły jej z pomocą, spowodowała, że szybko związała się pragmatycznym sojuszem z Niemcami.

[srodtytul]Polska[/srodtytul]

Choć apogeum Akcji AB (niem. Ausserordentliche Befriedungsaktion), której celem była eksterminacja polskiej inteligencji, przypadło na wiosnę 1940 roku, Niemcy już od początku wojny dokonywali masowych mordów na przedstawicielach polskiego życia społeczno-kulturalnego. W razie zamachów na żołnierzy lub funkcjonariuszy niemieckiego aparatu władzy okupant stosował odpowiedzialność zbiorową. W pierwszej połowie grudnia 1939 roku gestapo rozstrzelało w podwarszawskich Palmirach (stały się one miejscem masowych egzekucji) 80 więźniów Pawiaka, a w nocy z 26 na 27 grudnia w Wawrze policja niemiecka – w odwecie za śmierć dwóch podoficerów z batalionu budowlanego zabitych przez pospolitych bandytów – zamordowała bez sądu 114 osób, w większości mieszkańców Wawra i Anina. Po wojnie dwóch zbrodniarzy, którzy kierowali tą akcją: ppłk. Maksa Daume, dowódcę 31. Pułku Ordnungspolizei, oraz jego podkomendnego mjr. Wilhelma Wenzla, polskie sądy skazały na karę śmierci. Wyroki wykonano.

[srodtytul]Świat[/srodtytul]

15 grudnia 1939 roku w Atlancie odbyła się premiera amerykańskiego filmu „Przeminęło z wiatrem”. Reżyserem tego melodramatu, cieszącego się wciąż niesłabnącą popularnością, był Victor Fleming, a główne role zagrały w nim wielkie gwiazdy: Clark Gable, Vivien Leigh, Leslie Howard i Olivia de Havilland. Była to megaprodukcja sławnej wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer: producent David O. Selznick zapłacił za prawa do ekranizacji powieści Margaret Mitchell rekordową wówczas sumę 50 tys. dolarów, a nakręcenie filmu trwało 11 miesięcy i kosztowało ok. 4 mln dolarów. Jednak wielomilionowe zyski, które przyniósł, stawiają go w szeregu najbardziej kasowych produkcji w historii kina. Akcja filmu toczy się na amerykańskim Południu w czasach wojny secesyjnej i opowiada o łamiącej konwenanse miłości Scarlett O’Hary, córki plantatora, i Rhetta Butlera, hazardzisty, przemytnika i uwodziciela (wzorem dla autorki powieści był prawdziwy Rhett Butler, który jednak – odmiennie niż powieściowy bohater – był wielkim patriotą Południa i jednym z najlepszych kapitanów konfederackiej floty, którzy łamali jankeską blokadę w Zatoce Meksykańskiej). Film nominowano do nagrody Oscara aż w 13 kategoriach, a w ośmiu został uhonorowany przez amerykańską Akademię Filmową.

Historia
Telefony komórkowe - techniczne arcydzieło dla każdego
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Historia
Paweł Łepkowski: Najsympatyczniejszy ze wszystkich świętych
Historia
Mistrzowie narracji historycznej: Hebrajczycy
Historia
Bunt carskich strzelców
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Historia
Wojna zimowa. Walka Dawida z Goliatem