[…] Już w kilka dni po zgonie odprawiano nabożeństwa żałobne w świątyniach różnych wyznań. Szeroko komentowano te, które miały miejsce w wielkich synagogach Agudat Izrael, Javnah w Tel Awiwie, a 21 maja w Zichron Moshe w Jerozolimie. Rabin David Zwi Silberstein, charakteryzując osobę zmarłego, powiedział 16 maja:
„Szczególnie ciężką jest ta strata dla Żydów. Pośrodku nas rozpoczął zmarły swą pracę dla wyzwolenia Polski. Tam w Łodzi na ulicy Wschodniej zaczął wykuwać przeznaczenie Polski pomiędzy żydowskimi sąsiadami, dla których czuł pełne zaufanie. Znał on nas dobrze i wiedział, iż jesteśmy wiernymi uczniami wielkiego rabina warszawskiego B. Majzelsa, który wraz z Romualdem Trauguttem i jego towarzyszami dumnie wzniósł sztandar Polski oraz poświęcił się dla niej. Zmarły dobrze o tym wiedział, a fakt ten stanowił nić przewodnią jego stosunku do Żydów. Ale i my, Żydzi, zrozumieliśmy wielkość i genialność wzniosłej jego postaci.
Imię jego będzie przez nas wymawiane z największą czcią i nieśmiertelną wdzięcznością, tak jak wiecznie, z błogosławieństwem wspominać będziemy wielkich królów polskich od Kazimierza Wielkiego i wielki naród polski, który otworzył nam swe bramy w chwili, gdy prześladowały nas inne narody. Tu, w Palestynie, przekazywać będziemy tę błogosławioną pamięć dzieciom naszym z pokolenia na pokolenie. Zapisujemy marszałka Józefa Piłsudskiego – pamięć jego niech będzie błogosławiona – do annałów naszej historii. A nie tylko my tak czujemy, my na polskiej ziemi urodzeni i wychowani. Przyszłe pokolenia nauczymy tej samej wdzięczności dla Polski i czci dla imienia marszałka Piłsudskiego”.
[...] depesza Joszuy Schmerlinga do Konsulatu RP w Jerozolimie: „Światowa organizacja Trumpeldor oraz Polska Organizacja Brith Trumpeldor w szczególności potrafią ocenić stosunek jego do sprawy wyzwolenia narodu żydowskiego i stworzenia państwa żydowskiego. Wyzwolenie Polski jest dla narodu żydowskiego symbolem. Na tej wspaniałej postaci uczyliśmy się my, Betarczycy, jak poświęcać najlepsze swe siły dla wyzwolenia naszego narodu i zbudowania własnego państwa”.
[...] „Doar Hayom” z 14 maja w artykule „Z życiorysu Piłsudskiego” stwierdzał: „Licząca
