Aktualizacja: 31.07.2010 12:45 Publikacja: 29.07.2010 04:06
Od 1 sierpnia zwiedzający Muzeum Powstania Warszawskiego będą mogli oglądać komputerową animację „Miasto ruin”. Jest to pięciominutowa rekonstrukcja zburzonej Warszawy
Foto: Muzeum Powstania Warszawskiego
[b]1 sierpnia[/b]
O godz. 17 (godzinie W) do walki staje ok. 20 tys. żołnierzy AK. Jednym z większych sukcesów powstańców jest zdobycie Prudentialu, najwyższego budynku Warszawy. Ludność spontanicznie wylega na ulice i buduje barykady.
[b]2 sierpnia[/b]
Na Starówce powstańcy zdobywają Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych, w Śródmieściu – Pocztę Główną. Na Woli niemieckie czołgi usiłują się przebić na wschód ul. Górczewską, Wolską i Chłodną.
[b]3 sierpnia[/b]
Powstańcy zajmują Dworzec Pocztowy przy Al. Jerozolimskich, blokując ruch kolejowy przez centrum stolicy, a także siedzibę żandarmerii na rogu Chłodnej i Żelaznej, pałace Blanka i Mostowskich, znaczną część kompleksu politechniki. Zgrupowanie ppłk. „Żywiciela” organizuje obronę Żoliborza. Niemcy wprowadzają do walki bombowce nurkujące Ju-87.
[b]4 sierpnia[/b]
W pałacu Blanka ginie poeta i żołnierz AK Krzysztof Kamil Baczyński. Pierwszy zrzut aliancki nad Warszawą.
[b]5 sierpnia[/b]
Niemcy nacierają na Wolę i Ochotę, masakrując ludność cywilną. Batalion „Zośka” zdobywa niemiecki obóz, tzw. Gęsiówkę, i uwalnia 350 Żydów. W rękach powstańców są południowa Wola, Żoliborz, Stare Miasto, Śródmieście, Powiśle, Czerniaków, Mokotów, Sielce, Sadyba i małe enklawy na Ochocie.
[b]6 sierpnia[/b]
Niemcy organizują w Pruszkowie obóz przejściowy dla ludności Warszawy.
[b]9 sierpnia[/b]
Rozpoczyna nadawanie powstańcza rozgłośnia Błyskawica.
[b]10 sierpnia[/b]
Stalin nakazuje wstrzymać ofensywę Armii Czerwonej na Warszawę.
[b]11 sierpnia[/b]
Oddziały powstańcze opuszczają Wolę i Ochotę.
[b]13 sierpnia[/b]
Eksplozja niemieckiego czołgu-pułapki przy ul. Kilińskiego zabija ok. 300 osób.
[b]15 sierpnia [/b]
Zdobycie siedziby SS i policji w Al. Ujazdowskich, tzw. bunkra Kutschery.
[b]16 sierpnia[/b]
Stalin w depeszach do Churchilla i Mikołajczyka odcina się od „warszawskiej awantury”. Niemcy wzmagają nacisk na Stare Miasto. W walkach giną poeci Tadeusz Gajcy i Zdzisław Stroiński.
[b]20 sierpnia[/b]
Powstańcy zdobywają tzw. dużą Pastę przy ul. Zielnej. Nieudana próba zdobycia Dworca Gdańskiego i połączenia Starego Miasta z Żoliborzem.
[b]21 – 22 sierpnia[/b]
Drugie nieudane natarcie na Dworzec Gdański.
[b]26 sierpnia[/b]
Powstańcze władze cywilne i wojskowe przechodzą kanałami ze Starego Miasta do Śródmieścia.
[b]29 sierpnia[/b]
Deklaracja władz brytyjskich i amerykańskich o przyznaniu żołnierzom AK praw kombatanckich.
[b]31 sierpnia[/b]
Nieudana próba przebicia się oddziałów staromiejskich do Śródmieścia.
[b]1 września[/b]
Generalny szturm niemiecki na Stare Miasto (m.in. pada zwalona pociskiem czołgowym kolumna Zygmunta), ewakuacja jego obrońców kanałami do Śródmieścia i na Żoliborz.
[b]2 września[/b]
Upadek Starego Miasta. Powstańcy wycofują się też z Sadyby.
[b]4 września[/b]
Zbombardowana elektrownia na Powiślu przestaje działać.
[b]5 września[/b]
Niemieckie natarcie na Powiśle.
[b]6 września[/b]
Obrońcy Powiśla wycofują się do Śródmieścia.
[b]9 września[/b]
Komenda Główna AK podejmuje pertraktacje z Niemcami w sprawie ewakuacji cywilów oraz rannych powstańców.
[b]10 września[/b]
Rusza ofensywa Armii Czerwonej i 1. Armii WP na prawobrzeżną Warszawę.
[b]11 września[/b]
AK zrywa rozmowy z Niemcami, którzy kontynuują ataki na Śródmieście i rozpoczynają natarcie na Czerniaków.
[b]13 września[/b]
Pierwszy sowiecki zrzut zaopatrzenia dla powstania. Niemcy wysadzają warszawskie mosty na Wiśle.
[b]14 września[/b]
Armia Czerwona i 1. Armia WP zajmują Pragę.
[b]15 września[/b]
Zwiad 1. Armii WP przeprawia się na Czerniaków i nawiązuje kontakt z powstańcami.
[b]16 września[/b]
Na przyczółku czerniakowskim lądują oddziały 3. Dywizji Piechoty.
[b]18 września[/b]
110 amerykańskich bombowców B-17 zrzuca zaopatrzenie dla powstańców. Na Żoliborzu lądują żołnierze 2. DP.
[b]19 września[/b]
Początek końca Czerniakowa – część zgrupowania „Radosław” wycofuje się kanałami na Mokotów.
[b]20 września[/b]
Gen. Bór-Komorowski reorganizuje siły AK w Warszawie i Puszczy Kampinoskiej, tworząc Warszawski Korpus AK.
[b]21 września[/b]
Niemcy likwidują przyczółek 2. DP na Żoliborzu. Ostatnie zrzuty alianckie dla Warszawy.
[b]23 września[/b]
Pada ostatni bastion polski na Czerniakowie – Wilanowska 1.
[b]24 września[/b]
Niemcy rozpoczynają generalny szturm na Mokotów.
[b]27 września[/b]
Upadek Mokotowa.
[b]29 września[/b]
Koncentryczne natarcie niemieckie na Żoliborz. Niemcy rozbijają pod Jaktorowem oddziały grupy „Kampinos”.
[b]30 września[/b]
Kapitulacja Żoliborza. Gen. Tadeusz Bór-Komorowski zostaje naczelnym wodzem na miejsce gen. Sosnkowskiego. Rozmowy kapitulacyjne z Niemcami.
[b]1 października[/b]
Rozejm – początek ewakuacji ludności cywilnej ze Śródmieścia.
[b]2 października[/b]
Delegacja Komendy Głównej AK podpisuje w Ożarowie układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.
[b]4 – 6 października[/b]
Żołnierze AK i ludność cywilna opuszczają miasto.
[i] oprac. Piotr Gawlikowski[/i]
[b]Czytaj specjalny dodatek - [link=http://www.rp.pl/temat/516002_Muzy_stolicy__44.html]Muzy stolicy '44[/link] [/b]
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Rzeczpospolita
[b]1 sierpnia[/b]
O godz. 17 (godzinie W) do walki staje ok. 20 tys. żołnierzy AK. Jednym z większych sukcesów powstańców jest zdobycie Prudentialu, najwyższego budynku Warszawy. Ludność spontanicznie wylega na ulice i buduje barykady.
W dniach 4–11 lutego 1945 r. Roosevelt, Churchill i Stalin zdecydowali m.in. o tym, że ZSRR otrzymał „zwierzchnictwo” nad Polską i jedną trzecią Niemiec. Nasz kraj utracił też Kresy Wschodnie na rzecz Związku Radzieckiego.
Każdy, kto jadąc do Waszyngtonu, spodziewa się ujrzeć monumentalną rezydencję najpotężniejszego człowieka na świecie, jest zawiedziony jej rozmiarami.
Zdjęcia paparazzi z ostatniej publicznej egzekucji we Francji spowodowały, że władze zrezygnowały z tej metody karania przestępców. Pokaz miał działać odstraszająco, a był jedynie rozrywką dla gawiedzi.
W czasie II wojny światowej, gdy Związek Radziecki stał się sojusznikiem aliantów przeciwko III Rzeszy, uruchomiono gigantyczny projekt ALSIB w celu dostarczenia z Alaski do ZSRR amerykańskich samolotów przeznaczonych na front.
Rola Bałtyku jest kluczowa w kontekście transformacji europejskiego sektora energii. Akwen doskonale nadaje się do rozwoju morskiej energetyki wiatrowej, sprzyja też rozwojowi innych technologii niskoemisyjnych, w tym odnawialnego wodoru.
W kultowym serialu z czasów PRL Jacek Zajdler grał rolę charyzmatycznego przywódcy bandy Karioki. W prawdziwym świecie aktor wspierał antykomunistyczną opozycję. Z pobudek moralnych, bo polityką się nie interesował.
Jazda na motocyklu to z całą pewnością wielka przyjemność, o czym zaświadczy każdy, kto chociaż raz miał okazję – legalnie, podkreślmy – poprowadzić maszynę na dwóch kołach.
Oskarżenia dowództwa Armii Krajowej o śmierć cywilów są niesprawiedliwe – mówi prof. Norman Davies, brytyjski historyk Łukaszowi Lubańskiemu.
1 sierpnia minie 80. rocznica wybuchu powstania warszawskiego. Warto już dziś się zastanowić, jak chcemy spędzić ten dzień – pisze popularyzator polskiej historii.
Powstanie Warszawskie uznawane jest za jedno z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski. Ze względu na jego tragiczne skutki, w szczególności olbrzymie straty ludzkie i materialne, kwestia zasadności decyzji o rozpoczęciu zrywu pozostaje przedmiotem debat i gorących polemik. Oto Powstanie Warszawskie dzień po dniu.
Czy Powstania Warszawskiego mogło nie być? A gdyby nie zaistniało, to jakie byłyby tego efekty?
Dziwne zachowanie Armii Czerwonej u bram polskiej stolicy wywołuje zdumienie każdego, kto próbuje bez politycznych uprzedzeń zbadać ten krótki okres zarówno polskiej, jak i rosyjskiej historii.
Prawobrzeżna Warszawa również zapisała piękną kartę w powstaniu warszawskim, o czym wciąż mówi się niewiele. To zapewne rezultat mało heroicznej, ale w pełni uzasadnionej decyzji dowódców powstania na Pradze o zaprzestaniu walki już po czterech dniach.
Powstanie Warszawskie to jedno z najważniejszych wydarzeń w dziejach Polski w XX wieku. Można je odczytywać na trzech płaszczyznach – lokalnej, krajowej i międzynarodowej. Dyskusja poświęcona jego celowości i znaczeniu pozostają wciąż żywym tematem.
„5 września Niemcy po raz drugi przysłali nam warunki kapitulacji. Nie mogłem się nad nimi nie pochylić, bo sytuacja miasta była już tragicznie ciężka. Na jednego żołnierza przypadało po kilkanaście sztuk amunicji. Czekaliśmy na wejście Rosjan od strony Pragi, gdyby nie ta nadzieja, to być może 11 września podpisalibyśmy porozumienie z Niemcami" – tak początek końca powstania warszawskiego dziesięć lat po jego upadku wspominał generał Tadeusz Bór-Komorowski.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
