Państwowe Muzeum na Majdanku obchodzi jubileusz. To jedyna instytucja w Europie, która upamiętnia ofiary trzech niemieckich obozów założonych w Lublinie, Bełżcu i Sobiborze.
Uroczystości rocznicowe obejmują przede wszystkim spotkanie muzealników z całej Polski. Rozpoczną się one wieczorem 23 października. Następnego dnia zaplanowana jest konferencja naukowa „Przeszłość w muzeach - muzea w przyszłości”. Premierę będzie miała wtedy publikacja „Przeszłość w muzeach historycznych. Reprezentacje i narracje”.
Kiedy powstał niemiecki obóz KL Lublin na Majdanku
Niemiecki obóz koncentracyjny na Majdanku powstał w 1941 r. na mocy decyzji Heinricha Himmlera. Obóz miał początkowo pomieścić 50 tys. jeńców. Jesienią 1942 r. przystąpiono do jego rozbudowy, tak aby docelowo był miejscem kaźni dla ponad 200 tys. ludzi. Nigdy jednak nie zrealizowano całościowych planów odnośnie wielkości obozu. Początkowo przetrzymywano w nim mężczyzn, ale w październiku 1942 r. utworzono obóz dla kobiet i dzieci. Więźniowie pochodzili z 30 krajów. Byli wśród nich m.in. Żydzi, Polacy, Rosjanie, Ukraińcy i Białorusini. Właściwa nazwa obozu to KL Lublin (od 1943 r.). Nazwa potoczna „Majdanek” pochodziła od dzielnicy Lublina - Majdan Tatarski.
Czytaj więcej
Podczas obchodów 80. rocznicy likwidacji obozu koncentracyjnego KL Lublin na Majdanku będzie można obejrzeć dary, jakie w ostatnim czasie otrzymało tamtejsze muzeum. W tym wyjątkowy kufer.
Do obozu trafiały transporty więźniów z innych obozów, z więzień i gett. Wśród nich byli jeńcy sowieccy, polska inteligencja i członkowie ruchu oporu, osoby wysiedlone z Zamojszczyzny i złapane w czasie łapanek. Warunki bytowe były bardzo ciężkie. Choroby, głód i wychłodzenie powodowały wysoką śmiertelność. Przez obóz przeszło około 135 tys. osób, z czego około 78-80 tys. zginęło, w tym około 59 tys. Żydów.
