Admirał d’Argenlieu rozkazał zająć miasto siłą. Okręty rozpoczęły ostrzał, zabijając 6 tys. cywilów. 19 grudnia 1946 roku Viet Minh zaatakował francuskie jednostki w Hanoi. Dwa dni później wznowiono działania partyzanckie w Kochinchinie. Wojna stała się faktem.

Oddziały Wietnamskiej Armii Ludowej zaatakowały francuskie garnizony w Tonkinie i Annamie. Dzięki przewadze technologicznej i materiałowej wojska korpusu ekspedycyjnego utrzymały pozycje. Do połowy 1947 większe miasta Wietnamu ponownie znalazły się pod kontrolą francuską. Oddziały Viet Minhu wycofały się do dżungli i przeszły do działań partyzanckich.W następnych latach Francuzi przeprowadzali ekspedycje przeciwpartyzanckie i polowali na przywódców Viet Minhu. Działania te nie przynosiły jednak spodziewanych efektów. Ekspedycje zazwyczaj trafiały w próżnię, a gdy już udało się dopaść przeciwnika, ten z łatwością przenikał przez pierścień obławy. W związku z tym władze kolonialne powróciły do sprawdzonej strategii i odtworzyły sieć garnizonów i placówek, które miały ułatwić sprawowanie kontroli nad zbuntowaną częścią kraju. Utrudniło to działalność Viet Minhu, który walczył o przetrwanie.

Przełom nastąpił w 1949 roku, gdy w Chinach władzę przejęli komuniści. Przez północną granicę do oddziałów Viet Minhu zaczął napływać sprzęt i zaopatrzenie. Niebawem Chińska Republika Ludowa, ZSRR i inne kraje bloku komunistycznego uznały niepodległość Demokratycznej Republiki Wietnamu.Stany Zjednoczone w obawie przed powstaniem w Indochinach proradzieckiego państwa wyraźnie poparły francuskie wysiłki na rzecz utrzymania status quo. Aby stworzyć polityczną przeciwwagę dla DRW, na południu powołano do życia państwo wietnamskie, na czele którego stanął Bao Dai. Rozpoczęto tworzenie armii narodowej opartej na francuskiej kadrze dowódczej.Konflikt wkroczył w nową fazę – stał się „gorącym” elementem zimnej wojny. Powstrzymujący się do tej pory przed hasłami antyamerykańskimi Ho Chi Minh ostatecznie związał sprawę wietnamskiej niepodległości z państwami komunistycznymi. Przy granicy chińskiej powstały wojskowe obozy szkoleniowe. Setki radzieckich i chińskich doradców wojskowych pomogły przekształcić partyzantkę Viet Minhu w regularną armię.