Prawdziwa śliwowica paschalna, jak też często jest u nas nazywana, powinna, oczywiście, zawierać atest koszerności.

Mimo brzmieniowego podobieństwa do „pejsów”, oznaczających noszone przez ortodoksyjnych Żydów długie, często wijące się pasmo włosów przed uszami, pejsachówka swą nazwę wywodzi od Pesach. To hebrajskie słowo znaczy „oszczędzony”, co zgodnie z biblijnym opisem wiąże się z pominięciem domów Izraelitów podczas ostatniej z plag egipskich. Pesach (Pejsech w jidysz, Pascha po polsku) to najważniejsze, a na pewno najstarsze święto Żydów – obchodzone w pierwszą pełnię wiosenną. Stąd też inaczej zwane jest Świętem Wiosny (hebr. Chag ha-Awiw), Świętem Przaśników (jidysz), a w Polsce – Żydowską Wielkanocą.

Pejsachowkę, polscy Żydzi mają zwyczaj spożywać podczas świątecznej uczty seder (hebr. porządek). Używają do tego specjalnych szklanych kieliszków, niekiedy w kształcie kufelków z wytłoczonym napisem „Pesach”. Le-chajim. Na zdrowie!

(na podst. „Leksykonu judaistycznego”, Warszawa 2007)