Szal modlitewny, czworokątny, z wełny, bawełny lub jedwabiu, przeważnie biały w niebieskie lub czarne pasy zwany jest tałes (hebr. talit). Do jego czterech rogów, zgodnie z biblijnym zaleceniem, przymocowane są frędzle cyces (hebr. cicit). Tałes ma nieustannie przypominać o przestrzeganiu nakazów Tory. Mężczyźni wkładają go codziennie podczas modłów porannych, wraz filakteriami (hebr. tefilin), małymi skórzanymi lub srebrnymi sześciennymi szkatułkami, zawierającymi zwitki ręcznie wypisanych cytatów z biblijnej Księgi Wyjścia. W Dniu Pojednania (Jom Kipur) nosi się tałes przez cały dzień, a dziewiątego dnia miesiąca aw zarzuca na czas modłów popołudniowych, wypowiadając przy tym specjalne błogosławieństwo. Jest to dzień żałoby i postu, kiedy to zgodnie z tradycją została zdobyta Jerozolima i zburzona Pierwsza Świątynia (586 r. p. n. e.), stanęła w płomieniach Druga Świątynia (70 r. n. e.), zostało stłumione powstanie Bar Kochby (135 r. n. e.) i zaczęło się wypędzanie Żydów z Hiszpanii (1492 r.).
Tzw. mały tałes ortodoksi wkładają zawsze pod wierzchnie ubranie, aby wypełnić biblijny nakaz noszenia cyces. Mężczyzna po śmierci oprócz całunu otrzymuje tałes, z rozplątanymi węzłami na jednym z czterech cyces, gdyż nie musi się już modlić. Na symbolice tałesu wzorowana jest flaga Państwa Izrael.
(na podst. „Leksykonu judaistycznego”, W-wa 2007)
