Zjawiska te powodowały ogromne straty wśród ludności, także żydowskiej. Wojny z Rosją, potop szwedzki, a zwłaszcza zbierające krwawe żniwo wśród ludności województw ruskich – w tym również, a może przede wszystkim, Żydów – powstanie Chmielnickiego, doprowadziły do znacznego zmniejszenia społeczności żydowskiej. Wielu Żydów zginęło, wielu z obawy przed powtórzeniem się dramatycznych wydarzeń, a także z powodu fatalnej sytuacji gospodarczej zdecydowało się opuścić granice Rzeczypospolitej. W literaturze żydowskiej okres ten zwany jest Gzerot takh ve-tat.
Wieści o Sabbataju w krótkim czasie obiegły całą społeczność żydowską, a wizja nadziei na lepszy świat porwała wielu jej członków
Pozostali, skupieni na podstawowych sprawach bytowych, rzadko znajdowali okazję studiowania świętych ksiąg, co powodowało zubożenie duchowego życia gmin żydowskich. Obniżał się poziom wykształcenia rabinów, którzy traktowali swoje funkcje coraz bardziej formalnie, zgodnie z tradycją, skupiając się na rozważaniu szczegółowych, często w sytuacji gmin na Ukrainie teoretycznych, problemów prawnych, oddalając się od trosk codziennego życia. Powodowało to obniżenie prestiżu rabinów i osłabienie ich przydatności dla społeczności żydowskiej, a co za tym idzie i ograniczenie ich władzy.
Ukazał mu się prorok Eliasz, polecając udać się do Polski pod groźbą śmierci. Ponieważ Frank nie posłuchał proroka, Eliasz ponowił swą groźbę. Jednakże dopiero objawienie się Frankowi samego Jezusa poskutkowało i Frank zdecydował się na podróż
Trudne warunki życia sprzyjały rozwojowi zainteresowań wywodzących się z czasów średniowiecza, zainteresowaniu naukami i praktykami kabalistycznymi. Rozwój nastrojów mesjanistycznych, pojawianie się cudotwórców lub fałszywych zbawców-mesjaszy to typowa reakcja społeczna na wojenne klęski i ubóstwo.
