W 1443 roku rządy w Japonii objął Yoshimasa, ósmy szogun z rodu Ashikaga. Sytuacja w kraju była niespokojna, bowiem szogun nie miał męskiego potomka, a na schedę po nim łakomym okiem patrzył brat Yoshimi, którego popierała część możnych i gubernatorów wojskowych. Aby załagodzić konflikt, Yoshimasa wyznaczył Yoshimiego swoim następcą. Niebawem jednak urodził mu się syn i to jego szogun wskazał na sukcesora. W 1467 roku między braćmi wybuchła wojna, która trwała do 1477 roku. W jej trakcie zniszczona została stolica Kioto, a kolejni szogunowie z rodu Ashikaga nie odzyskali już pełni władzy.
W latach 70. i 80. XV wieku Księstwo Moskiewskie pod rządami Iwana III Srogiego znacznie rozszerzyło swe terytorium i wpływy polityczne. Zgodnie z lansowaną przez władców Moskwy ideą zbierania ziem ruskich w 1478 roku został przyłączony Nowogród Wielki, a w 1485 wielkie Księstwo Twerskie. Jednak największym sukcesem było odparcie w 1480 roku najazdu ostatniego chana Złotej Ordy Bachmata. To był koniec zwierzchnictwa mongolsko-tatarskiego nad Rusią. Tym sposobem na wschodzie Europy okrzepło potężne państwo, które bardzo szybko zagroziło Polsce i Litwie.
W 1466 roku dobiegła końca wojna trzynastoletnia z zakonem krzyżackim. Na mocy drugiego pokoju toruńskiego do Polski zostało włączone Pomorze Gdańskie i inne ziemie, z których utworzono Prusy Królewskie. We wschodniej części Prus władzę utrzymali Krzyżacy, którzy jednak zostali lennikami Korony. Kazimierz Jagiellończyk przyłączył także do swego władztwa Księstwo Oświęcimskie (1452 – 1457), zhołdował Księstwo Zatorskie (1456) oraz wcielił ziemie gostyńską, rawską i sochaczewską (1463 – 1476), z których utworzono województwo rawskie.
