Jego nazwisko wywodzi się z hebrajskiego słowa „tovim”, czyli dobry. Kolejne pokolenia dzieci znają go z przepięknych wierszy, w tym także niezapomnianej „Lokomotywy”. Przyznam się, że ja też mam w swoim dorobku kilka książek i quizów dla dzieci, z których jestem bardzo dumny… Dzieci to najczęściej bardzo krytyczni, ale też najszczersi czytelnicy.
Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 roku w Łodzi. Wychowywał się w rodzinie inteligenckiej zasymilowanych Żydów łódzkich. Uczęszczał do Męskiego Gimnazjum w Łodzi. Początki jego nauki nie wróżyły nic dobrego. Miał duże kłopoty z opanowaniem przedmiotów ścisłych. Uwagę poświęcał literaturze, nauce języków obcych, a także pisaniu wierszy.
Pisywał do „Kuriera Warszawskiego”, tam także opublikował swój wiersz „Prośba”, który spotkał się z dużym uznaniem czytelników. Interesował się także językiem esperanto. Podjął się w związku z tym tłumaczeń kilku wierszy i publikacji ich na łamach czasopisma „Pola Esperantiso”. Pierwszym przetłumaczonym utworem był „W jesiennym słońcu” autorstwa literackiego i duchowego mentora Tuwima – Leopolda Staffa, kolejnym – „Testament mój” Juliusza Słowackiego.
Po szkole średniej Tuwim (zgodnie z rodzinną tradycją) rozpoczyna studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Tutaj też nie idzie mu najlepiej, ponieważ kierunek studiów dalece odbiega od jego zainteresowań. Podejmuje drugi kierunek: filozofię. W tym czasie współpracuje z czasopismem „Pro Arte et Studio” i działa w środowiskach aktorskim i literackim.
Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej Julian Tuwim trafia do biura prasowego marszałka Józefa Piłsudskiego.
