Jak Sobieski do Krakowa

– Przybyłem, zobaczyłem, Bóg zwyciężył! – zakrzyknął na krakowskim Rynku Daniel Olbrychski witany jako król Jan III Sobieski

Publikacja: 15.09.2008 01:47

Jak Sobieski do Krakowa

Foto: Rzeczpospolita

Wcześniej z królową Marysieńką (Grażyną Wolszczak) u boku jechał konno spod Wawelu odświętnie udekorowaną Drogą Królewską. Na początku pochodu zwycięzców spod Wiednia pojawiła się straż torująca drogę, potem bębniarze, puszkarze, wojsko piesze i husarze, a wreszcie para królewska. Za nimi oficerowie, dwórki w karetach, wozy z łupami, jeńcy tureccy. Razem ponad 80 koni i 400 osób z bractw rycerskich i grup zajmujących się rekonstrukcją historycznych wydarzeń z Polski, Czech, Niemiec i Ukrainy. Na trasie witały ich tysiące krakowian.

Wszystko odbyło się tak, jak miało to miejsce w grudniu 1683 roku. Przed Wieżą Ratuszową stanęło podium z dwoma fotelami, na których usiedli król z królową. Witali ich dwaj rajcy miejscy w kontuszach. Mieszczanie i żołnierze wołali: Wiwat król! Wiwat królowa! Wiwat Najjaśniejsza Rzeczpospolita!

Przed podium pojawiły się łupy spod Wiednia i jeńcy tureccy. Król przy owacjach zgromadzonych darował im wolność i sowicie wyposażył, by mogli osiąść we wsi Żółkiew i zostać kupcami.

– Chcę okazać, jak wielką czcią obdarzam zwycięzców spod Wiednia – mówiła królowa Marysieńka, dziękując też mieszczanom krakowskim, że wraz z nią trwali w modlitwach o boże błogosławieństwo dla walczących.

– Królowo, miłości mego serca! I twoje zasługi nie pozostaną niedostrzeżone. Nie ty zaś, Marysieńko, dziękować winnaś, lecz my tobie za serce, wiarę i mądrość. A wprzódy ja sam, najszczęśliwszy mąż na ziemi! – wołał z żarem Sobieski-Olbrychski. Grała muzyka, królewscy muszkieterzy strzelali na wiwat. Na koniec zabrzmiało na rynku uroczyste „Te Deum”.

Dzień wcześniej, w sobotni wieczór, na krakowskich Błoniach historię zwycięstwa pod Wiedniem przypomniało tysiącom krakowian batalistyczne widowisko.

W świetle reflektorów, płonących ognisk i pochodni pokazano najpierw przygotowania do starcia z Turkami, ucieczkę cesarza Leopolda I, oblężenie miasta przez wojska Kara Mustafy (w tę postać wcielił się Wiktor Zborowski) oraz przybycie z odsieczą wojsk polskich.

Przed bitwą Jan III Sobieski (świetnie zagrał go Olbrychski) przyjął posła tureckiego i pasował na rycerza swego syna, królewicza Jakuba (Igor Pruski). A potem zakotłowało się na Błoniach. Pośród huku armat i kłębów dymu rozpoczęła się inscenizacja fragmentu zwycięskiej bitwy z finałową szarżą husarii. Na koniec nad Błoniami zabłysły sztuczne ognie.

Wcześniej z królową Marysieńką (Grażyną Wolszczak) u boku jechał konno spod Wawelu odświętnie udekorowaną Drogą Królewską. Na początku pochodu zwycięzców spod Wiednia pojawiła się straż torująca drogę, potem bębniarze, puszkarze, wojsko piesze i husarze, a wreszcie para królewska. Za nimi oficerowie, dwórki w karetach, wozy z łupami, jeńcy tureccy. Razem ponad 80 koni i 400 osób z bractw rycerskich i grup zajmujących się rekonstrukcją historycznych wydarzeń z Polski, Czech, Niemiec i Ukrainy. Na trasie witały ich tysiące krakowian.

Historia
Paweł Łepkowski: Najsympatyczniejszy ze wszystkich świętych
Historia
Mistrzowie narracji historycznej: Hebrajczycy
Historia
Bunt carskich strzelców
Historia
Wojna zimowa. Walka Dawida z Goliatem
Materiał Promocyjny
Przewaga technologii sprawdza się na drodze
Historia
Archeologia rozboju i kontrabandy
Materiał Promocyjny
Transformacja w miastach wymaga współpracy samorządu z biznesem i nauką