Zajmowała się tym Żydowska Samopomoc Społeczna (ŻSS), Żydowskie Towarzystwo Opieki Społecznej (ŻTOS) oraz polskie przedstawicielstwo Jointu (American Jewish Joint Distribution Committee).

Do wiosny 1942 r. ukazywało się 47 tytułów różnego typu wydawnictw. Na szczególną uwagę zasługuje działalność zespołu kierowanego przez wybitnego historyka Emanuela Ringenbluma. Z jego inicjatywy w 1940 r. powstało konspiracyjne Archiwum Getta Warszawskiego (zwane też Archiwum Ringenbluma), noszące kryptonim „Oneg Szabat” (Radość Sobotnia). Gromadzono dokumenty władz okupacyjnych i Judenratu, legalną i nielegalną prasę, a zwłaszcza zapiski autobiograficzne. Była to jednak nie tylko placówka naukowo-badawcza, lecz także instytucja, w której gromadzono i opracowywano dokumentację na temat prześladowań Żydów na okupowanych ziemiach polskich, którą przekazywano następnie stronie polskiej. Zgromadzone dokumenty zostały zakopane i po wojnie wydostano z ukrycia jego dwie – z trzech – części.

Przed powstaniem PPR w styczniu 1942 r. pozycja komunistów w getcie była bardzo słaba (Stalin był do czerwca 1941 r. sojusznikiem Hitlera). Potem wykazali inicjatywę integracji politycznej w getcie. W skład powołanego pod egidą działaczy komunistycznych Józefa Lewartowskiego oraz Pinkusa Kartina Bloku Antyfaszystowskiego weszły Poalej Syjon-Lewica i Poalej Syjon-Prawica, a następnie Haszomer Hacair i Dror. Żydowscy komuniści działali wedle strategii PPR; parli do tworzenia oddziałów partyzanckich mających przystąpić do natychmiastowej akcji. Aresztowania przeprowadzone w maju 1942 r. podcięły jednak wpływy komunistyczne w getcie, a sam Blok uległ rozpadowi. Okazało się zresztą, że „aryjscy” towarzysze, wbrew szumnym zapowiedziom, nie dysponowali żadnymi realnymi możliwościami. Bund zorientowany na współdziałanie z Polską Partią Socjalistyczną-Wolność-Równość-Niezawisłość i Polskimi Socjalistami nie wchodzili w taktyczny nawet sojusz z komunistami.

Jeśli wierzyć wspomnieniom pisanym po wojnie przez syjonistów rewizjonistów, również i oni myśleli w tym okresie o konsolidacji sił politycznych i podjęciu przygotowań do oporu zbrojnego.