Szabat przypadający podczas trwania Dziesięciu Dni Pokuty, pomiędzy Rosz ha-Szana a Jom Kippur. Szabat Szuwa (hebr. Szabat Nawrócenia) wziął swą nazwę od pierwszych słów haftary (hebr. zakończenie [czytania biblijnego]), odczytywanej tego dnia z księgi Ozeasza: Nawróć się, Izraelu, do Pana Boga twojego…).
Zgodnie z żydowską tradycją w dniu Rosz ha-Szana (hebr. Początek Roku) w niebie otwarte są trzy księgi. Do Księgi Życia (Sefer ha-Chajim) Bóg zapisuje wszystkich, którzy czynią dobre uczynki. Do Księgi Śmierci – niepoprawnych grzeszników.
A do trzeciej – tych, których nie można jednoznacznie ocenić; wyrok na nich zostaje zawieszony do dnia Jom Kippur (hebr., także Jom ha-Kipurim, Dzień Pojednania/Przebłagania) i zależy od tego, jak będą postępować podczas trwania owych Dziesięciu Dni Pokuty (hebr. Jamim Noraim; jid. Jomim Nojrojim [Nerojiml]).
Jest to więc czas skruchy, pokuty i oczyszczenia. Zgodnie z Biblią Hebrajską Jom Kippur to Sobota Sobót, dzień pokuty, kiedy Świątynia była rytualnie oczyszczana przez arcykapłana w obrzędzie przebłagania „za nieczystości Izraelitów i za ich przestępstwa według wszystkich ich grzechów”. Każdy ma wówczas możliwość dokonania w spokoju ducha rachunku sumienia, oczyszczenia się z grzechów, podjęcia decyzji o poprawie i wybaczenia bliźnim przewin.
(na podst. „Polskiego słownika judaistycznego”, Warszawa 2003)
