Nienaruszalny do dnia Sądu Ostatecznego...

Kirkut, kierkow, kierchol – to najpowszechniej używane w Polsce określenie cmentarza żydowskiego.

Publikacja: 22.12.2008 10:59

Najstarsza w Polsce macewa upamiętniająca kantora Dawida syna Sar Szaloma zmarłego 25 aw 4963, tj. 4

Najstarsza w Polsce macewa upamiętniająca kantora Dawida syna Sar Szaloma zmarłego 25 aw 4963, tj. 4 sierpnia 1203 r.; płyta umieszczona jest na murze żydowskiego cmentarza we Wrocławiu przy ul. Ślężnej

Foto: Zbiory ŻIH

Red

Pochodzi od niemieckiego słowa Kirchhof – dziedziniec kościelny, miejsce, na którym chowano zmarłych chrześcijan od wczesnego średniowiecza do połowy XVIII w. Żaden Żyd nigdy nie nazywał tak swego cmentarza. Najczęściej nazywali go po żydowsku bejs ojlem, co jest zniekształconą formą hebrajskiej nazwy bet olam – dom świata (wiecznego). Inne hebrajskie nazwy cmentarza to bet chajim – dom życia (wiecznego), bet kwarot – dom grobów.

Jednym z najważniejszych zadań nowo powstającej gminy żydowskiej było uzyskanie miejsca na założenie cmentarza, co kończyło okres jej organizacji, dawało samodzielność i uniezależnienie od macierzystej gminy żydowskiej. Stara gmina, która za pochówki na swoim terenie pobierała opłaty, niechętnie godziła się na ich oderwanie. Jednocześnie wiele obszarów, np. Mazowsze, Pomorze, Śląsk i miast, jak np. Warszawa, Krosno, Kielce, Radom, Częstochowa, Piotrków Trybunalski, posiadało w różnych okresach przywilej de non tolerandis Judaeis.

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Reklama
Historia
Kim naprawdę był Hans Kloss
Historia
Jakie tajemnice skrywa jeszcze więzienie przy Rakowieckiej w Warszawie
Historia
Zrabowany pierścień króla Zygmunta Starego w niemieckich rękach
Historia
Lądowa epopeja żaglowca Vasa
Historia
Wikingowie: w poszukiwaniu nowego domu
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama