Trzeci i czwarty z wiosennych szabatów – po Szabat Szkalim i Szabat Zachor – podczas których odbywają się specjalne czytania Tory nazywane Arba Paraszot (hebr. Cztery Parasze). Słowem parasza (hebr., jid. parsze) Żydzi sefardyjscy określili fragmenty Pięcioksięgu czytane podczas specjalnych świątecznych liturgii w bóżnicy.
Szabat Para (hebr. Szabat [w który czyta się paraszę] „Czerwona Jałówka”) – na ten dzień oprócz czytania z Księgi Kapłańskiej (6,1 – 8,36) przeznaczone jest dodatkowe czytanie z Księgi Liczb (19,1 – 22), którego tematem jest rytualne oczyszczenie przy użyciu prochów pozostałych po spaleniu czerwonej jałówki. W czasach świątyni oczyszczenie takie obowiązywało każdego, kto stał się rytualnie nieczysty przez kontakt z ciałem zmarłego.
Czytanie to przypominało o obowiązku oczyszczenia każdemu, kto chciał wziąć udział w pielgrzymce do Jerozolimy z okazji święta Pesach. Szabat Para bezpośrednio poprzedza Szabat ha-Chodesz (hebr. Szabat [w który czyta się paraszę] „Ten miesiąc”) – obchodzony na pamiątkę wprowadzenia przez Mojżesza kalendarza święta Pesach. Oprócz paraszy z Księgi Kapłańskiej (9,1– 11,47) czyta się wówczas fragment z Księgi Wyjścia (12,2 – 20), gdzie jest mowa, że „Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, a będzie pierwszym miesiącem roku”.
(na podst. „Polskiego słownika judaistycznego”, Warszawa 2003)