Po ataku Niemiec na Rosję Guderian w rozmowie z Hitlerem zwrócił uwagę na wielką przewagę przeciwnika w czołgach. Generał von Geyr opracował raport, w którym stwierdzał, że Panzer IV z krótkolufową armatą 75 mm może atakować T-34 tylko od tyłu, trafiając przez słabą osłonę w silnik.
Uchwycenie krótkiego momentu strzału było nie lada sztuką. W listopadzie 1941 roku konstruktorzy niemieccy zapoznali się z T-34. Razem z wojskowymi uzgodnili, że zakończą prace nad 60-tonowym tygrysem i przystąpią do konstruowania czołgu o masie 35 ton, któremu nadali nazwę Pantera. Konstrukcję pantery tworzyły zakłady MAN (wygrały rywalizację z Daimler-Benz).
Pantera z tym samym silnikiem co tygrys byłaby szybka. Na skutek żądań Hitlera produkcyjna pantera miała 45 ton, a więc niemal tyle co początkowo tygrys. Czołowy pancerz miał 6, a następnie 8 cm grubości. Prędkość maksymalna po szosie dochodziła do 46 km/h. Zbiornik paliwa mieścił 720 l, co wystarczało na przejechanie 200 km. W marcu 1943 roku Guderian w Kwaterze Głównej powiedział, że pantery będą mogły wejść do służby nie wcześniej niż w lipcu 1943 roku.
Miały one swoją premierę właśnie w tym miesiącu w bitwie pod Kurskiem. Z 204 panter pospiesznie wysłanych na front jedna czwarta zepsuła się w drodze między Charkowem i Biełgorodem. Pozostałe stawały w czasie bitwy z powodu przegrzania silników lub awarii układu przeniesienia napędu i zerwanych gąsienic. Nadmierna masa pantery była zbyt dużym obciążeniem dla przekładni – jej przebieg wynosił zaledwie 150 km. Żywotność silnika sięgała ok. tysiąca kilometrów. Łącznie awarie unieruchomiły 162 czołgi. Prawie wszystkie pozostałe wpadły w ręce Rosjan. Załogi nie mogły wykorzystać zalet armaty z powodu wadliwych przyrządów celowniczych.
Pantera była wyposażona w armatę Rheinmetall-Borsig kal. 75 mm o prędkości początkowej pocisku 1120 m/s. IS-2, który miał niemal taką samą masę, otrzymał armatę o kalibrze 122 mm i prędkości początkowej pocisku 781 m/s. Podkalibrowy pocisk pantery, chociaż miał ponad pięciokrotnie mniejszą masę od pocisku IS, miał taką samą przebijalność. Łatwiej było go też załadować i szybkostrzelność pantery była przeszło dwa razy wyższa od IS.
