Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Andrzej Chwalba. Piłsudski nie kazał zabijać jeńców
Sowieckie władze wojskowe zachęcały do mordowania polskich jeńców. Często bolszewicy zakopywali ich żywcem. W ludowej tradycji rosyjskiej i ukraińskiej takie przypadki karania były praktykowane od wieków i nie traktowano ich jako czegoś gorszącego. Późniejsza o 20 lat zbrodnia katyńska nie mogła być więc niespodzianką.
Jeńcy sowieccy wzięci do niewoli przez wojsko polskie pod Radzyminem w sierpniu 1920 r.
Jaki jest żołnierz polski? Żołnierz polski walczy zaciekle i rzadko poddaje się do niewoli. Najpierw trzeba tego żołnierza potężnie uderzyć, żeby wreszcie propaganda rewolucyjna do niego dotarła" – pisał Jerzy Bordziłowski, polski komunista i żołnierz Armii Czerwonej.
Rzeczywiście, polscy żołnierze rzadziej niż przeciwnicy poddawali się i szli do niewoli. Słabość obu armii stanowiła dyscyplina, ale w wojsku polskim była ona lepsza niż w armii przeciwnej. W obu armiach dominowali żołnierze pochodzenia chłopskiego, niemniej różniła się ich świadomość obywatelska, przywiązanie do tradycyjnych wartości takich jak wiara religijna, obyczaje. Polscy żołnierze identyfikowali się z wojskiem polskim, powiadając, że służą w „polskiej armii" lub w „naszej armii". Takiego stopnia identyfikacji nie było w Armii Czerwonej. Między innymi na skutek tego żołnierzy bolszewickich częściej niż polskich nachodziła ochota, aby zdezerterować, a także poddać się i iść do niewoli.
Pozostało jeszcze 94% artykułu
