Generał Anders żołnierz i polityk

Konferencja organizowana przez Biuro Badań Historycznych Instytut Pamięci Narodowej odbędzie się we wtorek od godz. 11. Z tej okazji „Rzeczpospolita" wydała we współpracy z IPN specjalny dodatek poświęcony generałowi Andersowi.

Profesor Bogusław Polak opisał „Andersa potyczki z Rosjanami" i przypomniał m.in., że przyszły generał zdobywał doświadczenie bojowe w carskiej armii w czasie I wojny światowej, a po aresztowaniu w 1939 roku przez sowieckie służby specjalne był poddawany torturom. Profesor Sławomir Kalbarczyk stwierdził, że opuszczenie terytorium Związku Sowieckiego przez Armię Polską, którą dowodził, należy uznać „z perspektywy polskiej za jedno z najważniejszych wydarzeń II wojny światowej". Z kolei prof. Witold Wasilewski, przypominając poszukiwania zaginionych polskich żołnierzy na terenie ZSRR przez Józefa Czapskiego, podkreśla, że generał do końca życia dążył do wyjaśnienia okoliczności zabójstwa dokonanego przez NKWD m.in. w Katyniu. Prof. Tadeusz Wolsza, rysując jego powojenne losy, wspomina m.in. o planach stworzenia Legionu Pułaskiego opartego na żołnierzach, którzy pozostali na emigracji, aby u boku Amerykanów walczyć z komunizmem. Anders chciał, aby taka Amia Wyzwoleńcza funkcjonowała w strukturach NATO. O stosunku Władysława Andersa do Jerzego Giedroycia, twórcy paryskiej „Kultury", napisała dr Małgorzata E. Ptasińska z IPN. – Giedroyc czuł się jego żołnierzem, ale linia polityczna „Kultury" różniła się od poglądów generała – dodała dr Ptasińska.