Nowy pomnik niedźwiedzia Wojtka

Przedstawiono go, jak siłuje się z krasnalem, bo prawdziwy miś tak bawił się ze swoimi opiekunami.

Wojtek to syryjski niedźwiedź brunatny, "adoptowany" w 1942 roku przez żołnierzy 22. Kompanii Zaopatrywania Artylerii w 2. Korpusie Polskim generała Władysława Andersa.

Wojacy kupili małego misia w Syrii. Na bazarze oferował go młody chłopak opowiadający, że myśliwi zastrzelili niedźwiedzicę – matkę Wojtka. I chętnie pozbył się kłopotu podobno za jedną konserwę, nóż i tabliczkę czekolady.

Z żołnierzami, najpierw w stopniu szeregowca, a potem kaprala, Wojtek przeszedł szlak bojowy od Iranu, przez Irak, Syrię, Palestynę, Monte Cassino do Szkocji.

Niedźwiedź miał swój numer służbowy, książeczkę wojskową, a nawet otrzymywał żołd na papierosy, które uwielbiał zjadać.

Wojtek- jak wspominali żołnierze -lubił psocić. Bywało, że kradł wodę czy psuł krany.

Był przedsiębiorczy, potrafił się zjawić przed podawanym śniadaniem i ukradkiem zjeść przygotowane dla wielu osób jajka.

Cieszył się względami kwatermistrzów – dostawał przydział dwóch żołnierskich porcji. Lubił siadywać w szoferce samochodu.

Ludzie nauczyli go palić i pić piwo, które zręcznie otwierał pazurem, dziurawiąc puszkę. Nawet kiedyś stanął do raportu za nadużywanie alkoholu.

Pod Monte Cassino – pomagał przenosić skrzynie z amunicją. Towarzyszył żołnierzom w czasie wart, także nocnych. – Był wspaniałym strażnikiem – wspominali go żołnierze.

Wojtek uwielbiał mocować się dla zabawy z żołnierzami. Stawał samotnie przeciwko czterem mężczyznom, ale chował przy tym pazury. Bardzo się cieszył, kiedy zadawał im ciosy na niby. Nigdy żadnego nie zranił.