Ming Di, drugi cesarz odnowionej dynastii Wschodnich Hanów, kontynuował dzieło swojego poprzednika Guang Wu Di: umacniał potęgę domu cesarskiego i rozszerzał granice państwa. W 43 roku jego wojska pod komendą generała Ma Yuana odzyskały kontrolę nad północnym i środkowym Wietnamem, a w 73 roku, dwa lata przed śmiercią, rozpoczął ekspansję na zachód, w kierunku Kotliny Kaszgarskiej i przepływającej tam rzeki Tarym.
Zadanie okazało się trudne, bowiem walki wojsk chińskich pod wodzą generała Ban Chao z tamtejszymi plemionami przeciągnęły się aż do 94 roku.
W I wieku n.e. kontakty Rzymian z kręgiem Barbaricum nie ograniczały się do starć zbrojnych. Za limes trafiały wyroby rzemieślników rzymskich: naczynia metalowe, szklane i ceramiczne, ozdoby i broń. Towarem barbarzyńców, jakiego najbardziej pożądali Rzymianie, był zaś bursztyn. Pliniusz wspomina o eskapadzie pewnego ekwity za czasów Nerona: „Odwiedził on miejsca handlowe i wybrzeża, przywożąc takie ilości bursztynu, że nawet siatka służąca do powstrzymywania zwierząt i osłaniania podium miała w każdym węzełku bursztyn. Broń zaś, mary i cały sprzęt używany przez jeden dzień był z bursztynu. Najcięższa bryła bursztynu ważyła 13 funtów (4,26 kg)”.
