Arsenał minionych wieków

Przełomem było odnalezienie w 1964 roku kilku kompletów tej osłony w angielskiej miejscowości Corbridge Hoard będącej w starożytności miejscem stacjonowania rzymskiego oddziału.

Profilowane pasy blachy stalowej (folgi) składały się na napierśnik i naplecznik, naramienniki oraz osłonę korpusu. Elementy łączono od wewnątrz szerokim skórzanym pasem, ponadto stosowano system sprzączek, zawiasów, rzemieni i nitów. Nity ulegały pewnym modyfikacjom mającym z jednej strony zapewnić solidniejsze łączenie, a z drugiej zwiększać elastyczność całości. Dzisiaj wyróżnia się trzy podstawowe typy nazywane od miejsca znalezisk: Kalkriese, Corbridge, Newstead. Znacznie lepsza niż kolczugi odporność na pchnięcia stanowiła najważniejszą zaletę segmentaty, ciężar był porównywalny. Konserwacja miała znaczenie drugorzędne, wydaje się nawet, że czyszczenie kolczugi było mniej skomplikowane (wystarczył wór z piaskiem). Znaleziska archeologiczne (m.in. z Masady) potwierdzają stosowanie zbroi także w gorącym klimacie Bliskiego Wschodu, była bowiem niezłym zabezpieczeniem przed strzałami z łuku powszechnie wykorzystywanego przez żydowskich powstańców.