Śladem naszych publikacji

„Ziutek” zmarł 10 września...

„(...) rozpoczął swój udział w powstaniu jako dowódca drużyny „Ziutek”, na Woli. Należał do kategorii wyjątkowo odważnych dowódców pierwszej linii walki, dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych w sierpniu 1944 roku, a za bezpośrednie zlikwidowanie gniazda niemieckiego karabinu maszynowego awansowany do stopnia plutonowego.W nocy z 1 na 2 września obejmuje dowództwo nad tylną strażą grupy „Parasola” osłaniającej ewa- kuację kanałami ze Starówki do Śródmieścia na pl. Krasińskich, gdzie podczas walki zostaje ranny. Jego żołnierze przetransportowali go do szpitala na ul. Czackiego w Śródmieściu. Szpital został jednak zbombardowany. „Ziutek”, powtórnie ranny, przeniesiony do szpitala przy ul. Marszałkowskiej, „odchodzi na wieczną służbę” 10 września. Pośmiertnie zostaje awansowany do stopnia podporucznika i odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. W 2007 roku grono kolegów, m.in.: Filip Trzaska ps. „Siedlecki”, Jacek Rowiński, Piotr Gołębski, Mieczysław Wojdyga, Tadeusz Burchacki oraz autor niniejszego tekstu podejmują indywidualną akcję ufundowania „Ziutkowi” pamiątkowej tablicy i wmurowania jej na kolumnie holu szkoły (LO im. Władysława IV – red.). W kwietniu 2008 roku dokonano uroczystego odsłonięcia tablicy w obecności reprezentującego Prezydenta RP jego doradcy Pawła Wypycha, władz dzielnicy i praskiego duchowieństwa, przy pełnej asyście Kompanii Reprezentacyjnej WP”.