Royal Navy straciła dwa niszczyciele, dwie fregaty, wyczarterowany kontenerowiec. Uszkodzonych zostało 17 okrętów, z czego jeden bardzo poważnie („Sir Tristan”). Stracono dziesięć harrierów i 24 śmigłowce. Według źródeł oficjalnych prowadzenie działań zbrojnych kosztowało 900 mln funtów, 700 mln pochłonęły zamówienia na nowy sprzęt przeznaczony na pokrycie strat wojennych (prawie 90 proc. tej kwoty otrzymały firmy brytyjskie), 424 mln funtów kosztowała rozbudowa infrastruktury obronnej na wyspach i utrzymanie tam powiększonego garnizonu.
Straty poniesione przez Falklandczyków oszacowane zostały na 200 – 250 mln funtów. Złożyły się na nie: zniszczone mienie wyspiarzy, przerwa w eksploatacji łowisk i utrata opłat za licencje połowowe, straty wynikające z ograniczenia działalności rolniczej na Wyspach z powodu zagrożenia minami itp.
Argentyna straciła podczas wojny około 1000 żołnierzy i marynarzy (z tego 635 na Falklandach). Do niewoli dostało się 8994 żołnierzy i funkcjonariuszy Straży Granicznej, w tym około 3000 rannych. Brytyjczycy internowali też około 40 cywilnych obywateli Argentyny zatrzymanych na Południowej Georgii, Falklandach i wyspach Południowy Sandwich. Siły morskie (marynarka i Straż Graniczna) utraciły krążownik, okręt podwodny, dwa kutry patrolowe, trzy transportowce, dwie zarekwirowane jednostki falklandzkie. Straty sił powietrznych wyniosły 80 maszyn różnych typów. Garnizon falklandzki utracił całe uzbrojenie i sprzęt. W części został on przejęty przez brytyjskie siły zbrojne (stacja radiolokacyjna w rejonie Port Stanley, armaty przeciwlotnicze, śmigłowiec Chinook), w części przewieziony na Wyspy Brytyjskie w charakterze trofeów wojennych (np. dwie 155 mm haubice eksponowane w Airborne Forces Museum w Aldershot czy dwa pancerne wozy rozpoznawcze Panhard). Większość zdobyczy Brytyjczycy zatopili w morzu. Wysiłek finansowy Argentyny związany z wojną falklandzką szacowany jest na 3 mld dolarów.