Burza nad pustynią

Śmigłowce bojowe współdziałające z grupami specjalnymi zniszczyły stacje radiolokacyjne przeciwnika rozmieszczone w pobliżu granicy, a samoloty F-117A Stealth obezwładniły najważniejsze punkty systemu dowodzenia i łączności przeciwnika w głębi Iraku. Okręty amerykańskie manewrujące na Morzu Czerwonym zaatakowały wybrane cele pociskami samosterującymi BGM-109. Tej samej broni użyły samoloty bombowe B-52. W pierwszej fazie operacji odpalono ogółem 196 pocisków samosterujących różnych wersji.Następnie w uderzeniu wzięło udział 668 maszyn, atakując ponad 100 wybranych wcześniej celów. Sprzymierzeni wykonali ok. 2100 lotów bojowych. Wykryto i zaatakowano 80 proc. wyznaczonych celów. W ciągu pierwszej doby wyłączono z użytkowania 38 irackich lotnisk (w następnych dniach atakowano je średnio co 48 godzin, by uniemożliwić przeprowadzenie napraw), 26 stanowisk dowodzenia i centrów decyzyjnych szczebla państwowego, z których około 1/3 zniszczono lub trwale obezwładniono. Działania te osłaniały samoloty walki radioelektronicznej (WRE), które zakłócały działanie wrogich stacji radiolokacyjnych i środków łączności. Mimo ogromnego natężenia lotów siły sojusznicze utraciły tylko sześć maszyn, z tego zaledwie trzy strącone przez Irakijczyków.