Agamemnon miał panować w Mykenach u schyłku okresu mykeńskiego trwającego od XVI do XII wieku p.n.e. Grecy nazywali siebie wówczas Achajami, a okres mykeński – nazwany tak przez uczonych od najświetniejszego ówczesnego ośrodka cywilizacji greckiej – określa się też mianem Grecji Achajów. Naszą wiedzę o świecie Achajów czerpiemy z tradycji (zawartej m.in. w „Iliadzie” i „Odysei” Homera) oraz z wykopalisk archeologicznych.

Znamy bogate groby mykeńskie (tzw. szybowe) z XVI wieku p.n.e. oraz późniejsze monumentalne groby kopułowe. Najsłynniejsze z nich, w liczbie dziewięciu, odkryto w Mykenach na Peloponezie. Wśród nich jest tzw. grób Atreusa, zwany również niesłusznie, gdyż pochodzi z XIV wieku, grobem Agamemnona (którego rządy ze względu na przypisaną mu rolę w wojnie trojańskiej należałoby datować na schyłek XIII wieku) oraz gróbjego żony Klitajmestry. Upowszechnienie się grobów kopułowych świadczy o wzroście możliwości i aspiracji władców achajskich. Dość powiedzieć, że o ile na budowę grobu Atreusa, jak się szacuje, potrzeba było 20 tys. godzin pracy, o tyle grób szybowy wymagał zaledwie 100 godzin.

W połowie XV wieku Achajowie zdobyli Knossos na Krecie, gdzie rozwijała się wspaniała cywilizacja minojska. Przybysze z Grecji przejęli kontrolę nad wyspą i wiele bogactw, a także znajomość pisma, które dostosowali do potrzeb języka greckiego (tzw. pismo linearne B).

Wtedy też powstają w Grecji monumentalne budowle zwane pałacami. Poza samą nazwą i ogólną koncepcją pałacu jako centralnego ośrodka władzy w niewielkim stopniu przypominają one pałace kreteńskie. W rzeczywistości mamy tu raczej (choć nie zawsze) do czynienia z silnie umocnionymi twierdzami, przywołującymi skojarzenia ze średniowiecznymi zamkami.Pałac w Mykenach zbudowano na wzgórzu (wys. 278 m n. p. m.), które o ok. 40 – 50 m górowało nad okolicą. Cały kompleks pałacowy, stanowiący administracyjne i gospodarcze centrum królestwa, otoczono potężnym murem długości 900 m. Dwie godziny drogi od Myken znajdował się pałac w Tirynsie. Tu również widzimy obronne mury zwane cyklopimi, grube na 7,5 m i wysokie na 10 m, o łącznej długości 725 m. W krainie zwanej Argolidą zachowały się też pozostałości jednej z największych cytadel mykeńskich w Midei. W odróżnieniu od dwóch poprzednich nie była ona prawdopodobnie siedzibą władcy, lecz spełniała funkcje administracyjne.

Ryszard Kulesza, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, autor książek o historii starożytnej, m.in. „Aten Peryklesa”, „Maratonu”, „Wojny peloponeskiej”, „Argos”, „Starożytnej Sparty”, „Świata starożytnego”.