Reklama
Rozwiń
Reklama

Towarzysze i rywale Kolumba

W 1495 roku arcybiskup Burgos Juan Rodriguez de Fonseca skłonił Ferdynanda Aragońskiego do wydania edyktu zezwalającego każdemu Hiszpanowi poszukiwać złota w Ameryce pod warunkiem oddania królowi jednej trzeciej zdobyczy.

Publikacja: 20.02.2008 12:42

Red

Edykt ten, stojący w sprzeczności z umową królów katolickich z Kolumbem, stał się bodźcem do zorganizowania szeregu wypraw. Wśród organizatorów wyróżnili się towarzysze Kolumba z jego pierwszych trzech peregrynacji do Ameryki.

Jednym z najzdolniejszych był Alonso de Hojeda (Ojeda), kapitan statku podczas drugiej wyprawy Kolumba, słynny ze sprawności fizycznej i odwagi. W 1499 roku wraz z Juanem de la Cosą i Amerigo Vespuccim spenetrował wybrzeża Gujany, Wenezueli i północnej Brazylii, odkrył także ujścia rzek Orinoko i Amazonki. Dzięki tej wyprawie kartograf de la Cosa (również uczestnik wypraw Kolumba) wysunął przypuszczenie, że nowo odkryty ląd jest kontynentem. W latach 1502 – 1508 Hojeda kilkakrotnie penetrował północne wybrzeża Ameryki Południowej, poszukując pereł i złota, a w 1508 roku został gubernatorem tzw. Nowej Andaluzji (dzisiejsza Kolumbia). Zagłada wybitej przez Indian w 1509 roku wyprawy zdobywczej wpędziła go jednak w nędzę. W tym samym roku w pobliżu Kartageny zakończył życie trafiony zatrutą indiańską strzałą współtowarzysz Hojedy Juan de la Cosa.

Inaczej potoczyły się losy jednego z najstarszych przyjaciół Kolumba, dowódcy „Niny” w 1492 roku, Vincente Yaneza Pinzona. W 1499 roku wyruszył on na czele czterech karawel na Atlantyk i w lutym 1500 roku dotarł do Brazylii. Płynąc na północny zachód, odkrył przed Vespuccim ujście Amazonki, które z racji olbrzymiej masy słodkiej wody wtaczanej przez tę rzekę do oceanu nazwał Morzem Słodkim. W latach 1504 – 1506 Pinzon osiągnął Zatokę Honduraską, a w 1508 roku opłynął Kubę i dotarł do półwyspu Jukatan.

Jeden z najwybitniejszych hiszpańskich odkrywców XVI wieku Vasco Nunez de Balboa nie pływał z Kolumbem. Do Ameryki zbiegł przed wierzycielami w 1501 roku. Osiadł w Santo Domingo, gdzie zasłynął jako hulaka i hazardzista. W 1509 roku uczestniczył w zakończonej klęską wyprawie Hojedy, by wkrótce potem dołączyć do założycieli kolonii w Darien na Przesmyku Panamskim. Jako jej gubernator wykazał się umiejętnościami organizacyjnymi; potrafił też podbić lub sprzymierzyć z Hiszpanami okoliczne plemiona Indian.

W 1513 roku jako pierwszy Europejczyk przebył wraz z kilkudziesięcioma Hiszpanami i kilkuset Indianami Przesmyk Panamski i odkrył Ocean Spokojny, który nazwał Morzem Południowym. W czasie przygotowań do wyprawy na Pacyfik został podstępnie aresztowany przez swego rywala Pedrariasa Davilę, oskarżony o rzekomą zdradę i ścięty (1517).

Reklama
Reklama

Pedro Alonso Nino i Juan Ponce de Leon brali udział w wyprawach Kolumba. Pierwszy z nich w latach 1508 – 1511 opanował Puerto Rico oraz rozpoczął poszukiwania legendarnej wyspy Bimini, gdzie miało się znajdować źródło wiecznej młodości.

W trakcie poszukiwań Ponce de Leon w 1513 roku odkrył Florydę i część Bahamów. Mianowany w 1520 roku gubernatorem tego terytorium, zmarł wskutek zranienia zatrutą strzałą.

Nino należał do wielkich szczęściarzy. Jego wyprawa do Ameryki, zorganizowana z Cristobalem Guerrą w 1499 roku, zakończyła się wielkim sukcesem finansowym. W jej trakcie Hiszpanie odnaleźli wyspę Margeritę i tzw. Wybrzeże Perłowe, gdzie kupili od Indian ogromną liczbę pereł – niektóre były wielkości orzecha laskowego!

Przyjazd okrętu Nino na Santo Domingo w 1500 roku spowodował tam istną „gorączkę pereł”.

Kończąc przegląd najwybitniejszych odkrywców hiszpańskich z końca XV i początków XVI wieku, wspomnieć wypada notariusza Rodrigo de Bastidasa, który w 1500 roku zorganizował wyprawę do wybrzeży dzisiejszej Kolumbii, gdzie zdobył sporo złota. Chcąc uniknąć odpowiedzialności karnej za rabunki i napady, przedstawił Indian karaibskich jako „krwiożerczych kanibali”, co spowodowało wydanie edyktu królewskiego pozwalającego odtąd bezkarnie ich zabijać lub brać w niewolę.

Edykt ten, stojący w sprzeczności z umową królów katolickich z Kolumbem, stał się bodźcem do zorganizowania szeregu wypraw. Wśród organizatorów wyróżnili się towarzysze Kolumba z jego pierwszych trzech peregrynacji do Ameryki.

Jednym z najzdolniejszych był Alonso de Hojeda (Ojeda), kapitan statku podczas drugiej wyprawy Kolumba, słynny ze sprawności fizycznej i odwagi. W 1499 roku wraz z Juanem de la Cosą i Amerigo Vespuccim spenetrował wybrzeża Gujany, Wenezueli i północnej Brazylii, odkrył także ujścia rzek Orinoko i Amazonki. Dzięki tej wyprawie kartograf de la Cosa (również uczestnik wypraw Kolumba) wysunął przypuszczenie, że nowo odkryty ląd jest kontynentem. W latach 1502 – 1508 Hojeda kilkakrotnie penetrował północne wybrzeża Ameryki Południowej, poszukując pereł i złota, a w 1508 roku został gubernatorem tzw. Nowej Andaluzji (dzisiejsza Kolumbia). Zagłada wybitej przez Indian w 1509 roku wyprawy zdobywczej wpędziła go jednak w nędzę. W tym samym roku w pobliżu Kartageny zakończył życie trafiony zatrutą indiańską strzałą współtowarzysz Hojedy Juan de la Cosa.

Reklama
Historia
Wielkie Muzeum Egipskie otwarte dla zwiedzających. Po 20 latach budowy
Materiał Promocyjny
Aneta Grzegorzewska, Gedeon Richter: Leki generyczne też mogą być innowacyjne
Historia
Kongres Przyszłości Narodowej
Historia
Prawdziwa historia agentki Krystyny Skarbek. Nie była polską agentką
Historia
Niezależne Zrzeszenie Studentów świętuje 45. rocznicę powstania
Materiał Promocyjny
Osiedle Zdrój – zielona inwestycja w sercu Milanówka i… Polski
Historia
Którędy Niemcy prowadzili Żydów na śmierć w Treblince
Reklama
Reklama