Tu właśnie – na żyznych równinach Siliany i Sers, na północ i wschód od górskich masywów Atlasu Tellskiego – napotkali pod Zamą na ciągnącą znad zatoki Mała Syrta armię Hannibala. Ziemie te rozkwitły dopiero za czasów rzymskich, gdy cały ten region, na północ od Atlasu aż po nadmorskie góry Kriumi, nazywano spichlerzem Rzymu. Z okresu rzymskiej Africa Nova pozostały tu twierdze, świątynie i teatry w Zukcce, Al Kaf, Maktar. Położony na południe od łańcucha Atlasu Kairouan, ze slynnym Wielkim Meczetem, to jedno ze świętych miast islamu.
Zama Nie wiemy, gdzie dokładnie Scypion Starszy zadał klęskę Hannibalowi. W dawnej rzymskiej Africa Nova było kilka miast i osad o nazwie Zama. Pod uwagę bierze się dwa miejsca. Pierwsze to oddalona o ok. 10 km od miasteczka Siliana dzisiejsza wieś al Jamah.
Odsłonięto tu ruiny cytadeli, domów, akweduktów i zbiorników na wodę, a przede wszystkim – napis „Colonia Augusta Zama M”. Ale al Jamah leży w odludnym górskim zakątku, usadowiona na skalnym występie nad głębokim wąwozem. Trudno sobie wyobrazić, by mogły tu szarżować słonie Hannibala. Dawna Zama, poźniejsza rzymska „Aelia Hadriana Augusta Zamensis Regia”, to zatem najprawdopodobniej niewielka wioska Sebaa Biar, położona o kilkanaście kilometrów dalej na zachód, w pobliżu szosy z al Kaf do Maktar. Ziemia skrywa tu niezbadane jeszcze w większości starożytne ruiny, w tym cytadelę. Arena, na której złamana została potęga Kartaginy, to dziś pola kukurydzy i pastwiska na równinie nad brzegami dwóch niewielkich łączących się rzeczek. Być może piechota walczyła także dalej na południe, na wzgórzach, za którymi leży miasteczko Maktar.
Maktar (Maksar) Wznoszący się wśrod starożytnych ruin wspaniale zachowany Łuk Trajana przypomina o czasach, gdy w II w. n. e Maktar, wcześniej zamieszkany głównie przez ludność punicką, która schroniła się tu po upadku Kartaginy, zyskał prawa rzymskiego municipium. Niezmiernie stara numidyjska warownia, która miała strzec okolicy przed Berberami, stała się jednym z najznaczniejszych miast na należących niegdyś do Rzymu ziemiach dzisiejszej Tunezji. Świadczą o tym m.in. potężne mury Wielkiej Łaźni, mozaiki Łaźni Północnej i ruiny sławnej w całej rzymskiej Afryce szkoły dla szlachetnie urodzonych młodzieńców, Schola Juvenes.
Al Kaf (Le Kef) Mieszkańcy punickiego i rzymskiego Sicca Veneria na własnej skórze przekonali się, co znaczy wandalizm. Miasto, malowniczo położone na zboczu wzgórz Dajr al Kaf, zrównane z ziemią podczas najazdu Wandalów, zostało odbudowane dopiero przez Arabów w XVI w. Z czasów rzymskich pozostała jednak piękna bazylika z IV – V w., zamieniona w kilka wieków później na meczet. Sąsiaduje z nim sanktuarium („zawija”) Sidi Bu Machlufa, mistrza sufickiego, jednego z twórców ruchu mistyków muzułmańskich, wykorzystującego muzykę do pogłębiania przeżyć religijnych. Religijne i muzyczne spotkania issawija odbywają się co piątek przy jego grobie.
