Jak wielu emigrantów (lecz i pozostałych w kraju oficerów rozwiązanej armii) Berek chciał przedłużyć karierę wojskową, choć już w obcej służbie. Po wybuchu wojny austriacko-francuskiej zaproponował on Austriakom utworzenie 6 – 8-tysięcznego legionu żydowskiego. Odmowa przyszła w październiku 1796 r.
Mimo niechęci części polskich emigrantów i nieufności dowodzącego w Italii Bonapartego, Dąbrowski otrzymał jego zgodę na formowanie Legionu Polskiego przy Republice Lombardzkiej
Pamiętajmy, że w podobnych projektach Berek nie był odosobniony. Zmienna sytuacja polityczna zrodziła np. w głowie Jana Henryka Dąbrowskiego pomysł oparcia sprawy polskiej na antyrosyjskim przymierzu Prus z Francją, które zakończyły właśnie (1795) kilkuletni konflikt. W rozmowach prowadzonych w Berlinie za pośrednictwem księcia Antoniego Radziwiłła przewijała się nawet idea utworzenia polskich legionów w Prusach. Oczywiście waga znanego generała i (prowizorycznego) pułkownika, do tego Żyda, była zupełnie różna. Rezultaty obu inicjatyw były jednak podobne.
