Reklama

Jankiel i inni - Mendel staromiejski

Mendel staromiejski – mocno zaawansowany wiekiem żydowski introligator mieszkający z dziesięcioletnim wnukiem Kubusiem na warszawskim Starym Mieście.

Publikacja: 02.06.2008 06:17

Tego bohatera noweli Marii Konopnickiej „Mendel Gdański” (1893, pierwodruk w „Przeglądzie Literackim” trzy lata wcześniej) wyróżnia głęboka religijność, wobec ludzi – niezależnie od wyznania – żywi uczucia przyjazne, a rodzinne miasto kocha. Nie daje wiary pogłoskom o zbliżającym się pogromie antysemickim, nie chce uwierzyć, by za dobro wyrządzane przez całe życie innym spotkało go zło.

Kiedy dochodzi w końcu do pogromu, odmawia postawienia w oknie krzyża celem zmylenia prześladowców. Byłby to bowiem – jego zdaniem – akt wyznaniowego zaprzaństwa. Szczęśliwie nic złego Mendlowi się nie dzieje, choć jego wnuk zostaje raniony kamieniem. Życie zawdzięczają katolickiemu studentowi, jakże różniącemu się od innego sąsiada, zegarmistrza – prymitywnego antysemity. Po pogromie Mendel popada w depresję. Staje się innym człowiekiem, z jego twarzy znika uśmiech i powiada: „We mnie umarło serce do tego miasto”.

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Reklama
Historia
Kim naprawdę był Hans Kloss
Historia
Jakie tajemnice skrywa jeszcze więzienie przy Rakowieckiej w Warszawie
Historia
Zrabowany pierścień króla Zygmunta Starego w niemieckich rękach
Historia
Lądowa epopeja żaglowca Vasa
Historia
Wikingowie: w poszukiwaniu nowego domu
Reklama
Reklama