Półświęto, nazywane też Świętem Uczonych, przypadające w 18. dniu miesiąca ijar między Pesach a Szawuot (Święto Tygodni). W Lag ba-Omer (33. dzień liczenia omeru) – w przeciwieństwie do pozostałych 49 dni tego okresu upamiętniającego śmierć 24 tys. uczniów rabbiego Akiwy – nie odprawia się rytuałów żałobnych, dozwolone są natomiast uroczystości radosne, a także golenie i obcinanie włosów. Półświęto Lag ba-Omer zostało ustanowione w czasach średniowiecza. Podobno tego dnia ustała na chwilę zaraza, która odebrała życie uczniom rabbiego Akiwy. Według innej opinii w Lag ba-Omer Izraelitom wędrującym przez pustynię do Ziemi Obiecanej zesłano z nieba mannę. Tradycja kabalistyczna każe zbierać się tego dnia na górze Meron w Galilei u grobu Szymona ben Jochaja, legendarnego autora Sefer ha-Zohar (Księga Blaku), gdzie świętuje się jego wniebowstąpienie (Hilula de-Rabbi Szimon bar Jochaj). Pierwszy raz obcina się wtedy włosy trzyletnim chłopcom, pozostawiając im pejsy. Według innej tradycji zwyczaj palenia ognisk tego dnia ma przypominać o rozpowszechnianej za pomocą znaków ognia wieści o pierwszym znaczącym zwycięstwie powstańców pod wodzą „Syna Gwiazdy” Bar Kochby z czasów drugiego zrywu żydowskiego w Palestynie przeciwko Rzymianom (lata 132 – 135 ne.).
(na podst. „Leksykonu judaistycznego”, Warszawa 2007)