Stanisław Rotwand (1839 – 1916) i Hipolit Wawelberg (1843 – 1901) byli przykładem łączenia działalności gospodarczej z wielką aktywnością społeczną i filantropią. Starszy z nich, Rotwand, porzucił dobrze funkcjonującą praktykę adwokacką, by stać się finansistą i przemysłowcem. Działał jako współwłaściciel domu bankowego, dyrektor bądź członek kierownictwa kilku cukrowni oraz Towarzystwa Przemysłowego Zakładów Mechanicznych Lilpop, Rau i Loewenstein, Towarzystwa Starachowickich Zakładów Górniczych i Towarzystwa Przemysłowego Królestwa Polskiego. Współzakładał (1875) i sprawował funkcję prezesa Komitetu Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Przez dziesięć lat (1906 – 1916) był prezesem Komitetu Giełdowego Warszawskiej Giełdy. Znano go jako inicjatora i fundatora wielu instytucji oświatowych (np. Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie) i charytatywnych.
Wawelberg miał własny dom bankowy H. Wawelberg w Warszawie i Petersburgu. Zaangażował się w powstanie Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej oraz Muzeum Przemysłu i Handlu. Wybudował w Warszawie (1897 – 1900) przy ulicy Górczewskiej osiedle mieszkaniowe dla niezamożnych robotników i rzemieślników (tzw. tanie domy). Założył (1882) Towarzystwo Kolonii Letnich, które organizowało kolonie wypoczynkowo-lecznicze dla ubogich dzieci „bez różnicy wyznania”. Fundował liczne stypendia, przeznaczał znaczne sumy na naukę, oświatę i kulturę, m.in. współfinansował pomnik Mickiewicza w Warszawie. Z jego inicjatywy drukowano tanie wydania książek z polskiej literatury, np. dzieł Mickiewicza, Orzeszkowej, Prusa i Sienkiewicza.
Wspólnym przedsięwzięciem Rotwanda i Wawelberga było założenie w 1895 r. czteroletniej szkoły inżynierskiej, która funkcjonowała jako Szkoła Mechaniczno-Techniczna H. Wawelberga i S. Rotwanda. Od 1906 r. językiem wykładowym był język polski. Kształcono w niej tak potrzebnych uprzemysławiającym się ziemiom polskim mechaników i elektryków. Przetrwała do odzyskania niepodległości (do 1918 roku ukończyło ją około 500 osób) i stała się potem szkołą wyższą. Po II wojnie światowej połączyła się z Politechniką Warszawską.
