Urodził się w 1836 r. w Radomiu. Jego ojciec był właścicielem niewielkiej farbiarni wyrobów wełnianych. Syn postanowił szukać dla siebie szansy w Warszawie, gdzie przybył w 1850 r. Po ukończeniu szkoły realnej rozpoczął praktykę w kantorze bankowym. Następnie wyjechał na Podole, by wziąć udział w administrowaniu majątkami ziemskimi Hołyńskich (w przyszłości jeden z przedstawicieli tej rodziny zostanie jego zięciem). W wieku lat piętnastu postanowił porzucić religię swoich przodków i przejść na kalwinizm. Pięć lat później zaś przeszedł na katolicyzm.
Około 1856 r. Bloch przyjechał do Petersburga, by w ciągu kilku lat stać się przedsiębiorcą kolejowym. Pierwsze duże pieniądze, które pozwoliły mu usamodzielnić się finansowo, zarobił, prowadząc różnego rodzaju roboty budowlane przy powstającej na początku lat 50. Kolei Warszawsko-Petersburskiej. Był to czas gwałtownego rozwoju transportu kolejowego w Rosji. Przegrana imperium carów w wojnie krymskiej (1853 – 1856) przyniosła zmianę polityki gospodarczej. Celem stało się nadgonienie zapóźnienia gospodarczego Rosji w stosunku do innych krajów zachodniej Europy. Budowa kolei żelaznych odbywała się prawie całkowicie za pieniądze państwa, które brało na siebie ryzyko związane z całym przedsięwzięciem, co sprawiało, że do Rosji ściągali przedsiębiorcy z całej Europy, którzy liczyli na szybki i duży zysk. Bloch zarobił sporo pieniędzy, a w czasie kilkuletniego pobytu w Petersburgu nawiązał także liczne kontakty handlowe i towarzyskie, np. w sferach rosyjskiej elity rządowej, które w przyszłości potrafił umiejętnie wykorzystać.
Pierwsze duże pieniądze, które pozwoliły mu usamodzielnić się finansowo, zarobił, prowadząc różnego rodzaju roboty budowlane przy powstającej na początku lat 50. Kolei Warszawsko-Petersburskiej
