Uczestniczyło w niej prawie 170 tys. żołnierzy obu stron. Siły były dość wyrównane, Armia Zachodnia liczyła niecałe 82 tys. żołnierzy, a Armia Wschodnia 7 tys. więcej, po obu stronach walczyli także wspaniali dowódcy. Obie armie, jak w każdej bitwie tego okresu, składały się z mniejszych i większych kontyngentów panów feudalnych podległych jednemu dowódcy bądź tworzących koalicję, jak w przypadku wojsk Ishidy Mitsunariego.
Areną batalii była niewielka dolina znajdująca się w trójkącie wyznaczonym przez trzy zalesione wzniesienia: północny wierzchołek tego trójkąta stanowiła góra Sasao, południowo-zachodni góra Matsuo, południowo-wschodni zaś masyw góry Nang?. Na linii wschód – zachód biegła droga Nakasend?, dolinę przecinało także kilka strumieni. Wieś Sekigahara znajdowała się pośrodku tego trójkąta, otoczona przez podmokłe pola ryżowe.
Ishida Mitsunari rozmieścił swe wojska tak, aby otoczyć przeciwnika. Na lewym skrzydle, zamykając zachodni kraniec doliny, stały jego własne wojska i kilka kontyngentów zwolenników Toyotomiego, liczące razem ok. 10 tys. żołnierzy. Przed linią tych wojsk usypano fosy i postawiono palisady. Dalej rozłożyły się wojska klanu Shimazu z południowego Kiusiu o łącznej sile 3 tys. ludzi. Na południe od nich stacjonowała licząca 4 tys. ludzi dywizja Konishiego Yukinagi (weterana walk w Korei i chrześcijanina znanego pod imieniem Don Augustino), 17 tysięcy ludzi Ukity Hideie oraz ponad 5,5 tysiąca żołnierzy pod dowództwem ?tani Yoshitsugu. Siły te, rozciągnięte pomiędzy górami Sasao i Matsuo, miały związać od frontu i wyczerpać armię Tokugawy. Korpus Kabayakawy Hideaki, jednego z najlepszych generałów Ishidy, i kilku pomniejszych dowódców, mający uderzyć z flanki na związanego walką przeciwnika, liczył ok. 20 tysięcy ludzi i obsadził północne stoki góry Matsuo. Uderzenie na tyły armii Ieyasu miały przeprowadzić wojska klanów M?ri i Ch?sokabe rozmieszczone na północno-wschodnich stokach góry Nang?, liczące łącznie prawie 30 tys. ludzi.
Armia Tokugawy była rozciągnięta wzdłuż Nakasend? w kilku rzutach. Pierwszą linię stanowiło kilka dywizji o łącznej sile ok. 30 tys. ludzi, w tym kontyngenty Kurody Nagamasy (skrajne prawe skrzydło) oraz Fukushimy Masanori (lewe skrzydło). Druga linia, rozmieszczona na podmokłych polach wokół Sekigahary oraz we wsi, liczyła ok. 12 tys. ludzi. Na wschód od osady znajdowały się główne siły Ieyasu, liczące 30 tys. ludzi. Straż tylna rozlokowana szerokim frontem ku górze Nang? wzdłuż drogi Nakasend? liczyła ponad 13 tys. żoł- nierzy. Tokugawa wciąż oczekiwał na przybycie syna wraz z 36 tys. żołnierzy.
