Przynależność Żydów do Komunistycznej Partii Polski (KPP) jest najtrudniejsza do przeanalizowania ze względu na zideologizowanie tematu. Opinie autorów na temat przynależności Żydów do KPP zmieniają się nie na skutek nowych odkryć naukowych, ale zmian ideologicznych i ustrojowych. I tak mamy okresy, w których autorzy opracowań historycznych sztucznie powiększali lub pomniejszali znaczenie udziału Żydów w KPP. Aby nie ułatwiać sprawy, czynili to z dwóch pozycji – żydowskich (Żydzi należeli do KPP, a więc byli dobrymi patriotami; Żydzi nie należeli do KPP właśnie dlatego, że byli patriotami; Żydzi, którzy należeli do KPP, nie byli już Żydami itd.) i nieżydowskich – Żydzi należeli do KPP, a więc dopuszczali się zdrady wobec Polski.
Do KPP, choć z założenia była to partia robotnicza, wstępowali lepiej wykształceni, asymilowani Żydzi, którzy znali przynajmniej nieźle język polski
W przypadku przynależności do partii komunistycznej ważne było to, że duża część przedwojennych Żydów należała do najuboższych warstw społeczeństwa. Trzeba jednak powiedzieć, że do KPP zapisywali się nie tylko zwabieni wizją rewolucji i lepszego życia robotnicy żydowscy, ale należeli do niej liczni żydowscy inteligenci i trochę dzieci bardzo zamożnej burżuazji. Niektórzy przedstawiciele tej grupy sami przyznawali później, że uprawiali „salonowy komunizm”.
Oprócz motywów ideologicznych występują co najmniej trzy niewykluczające się powody zapisywania się do partii komunistycznej. Jedna z nich to właśnie chęć przynależności do partii polskiej jako potwierdzenie swojej asymilacji – może nie do całego, katolickiego społeczeństwa polskiego, ale w każdym razie wejście do polskiego środowiska, dla którego nie jest ważna narodowość i pochodzenie. Przy czym asymilacja z biegiem lat stawała się coraz trudniejsza. Żydzi, nawet ci, którzy chcieli wrosnąć w społeczeństwo polskie, nie byli w nim dobrze widziani. Drogą do asymilacji paradoksalnie mógł się okazać komunizm.
Drugi motyw – wstąpienie do komunistów stanowiło tak samo zdecydowane zerwanie z ortodoksyjnym środowiskiem żydowskim, jak chrzest. Dla społeczności żydowskiej zapisanie się do tak antyreligijnie nastawionej partii oznaczało zerwanie ze środowiskiem na zawsze. Żydów komunistów często przestawano w ogóle uznawać za Żydów.