Święto Tu be-Aw (hebr. Piętnastego [dnia miesiąca] Aw) zwane jest także Chamisza Asar be-Aw. Według Miszny tego dnia dziewczęta ubrane na biało – aby zatrzeć występujące między nimi różnice majątkowe – tańczyły i śpiewały w winnicach, zachęcając kawalerów do wybrania sobie żony. Był to jednocześnie ostatni dzień ofiarowywania drewna służącego do podtrzymania ognia na ołtarzu w Świątyni Jerozolimskiej. Po tej dacie nie rąbano już więcej drew na potrzeby Świątyni, ponieważ słońce nie grzało już tak mocno, aby mogły dobrze wyschnąć. Talmud podaje sześć wydarzeń, które miały miejsce tego właśnie dnia, m.in. Rzymianie zezwolili na pochowanie żołnierzy poległych w obronie twierdzy Betar, odległej o ok. 12 kilometrów na południowy zachód od Jerozolimy. Bronił się w niej aż do swej śmierci (w pierwszej połowie 135 r. n. e.) Szymon Bar Kochba (hebr. Syn Gwiazdy), przywódca ostatniego w starożytności powstania żydowskiego przeciw panowaniu Rzymu (132 – 135 n. e.). Obecnie w Izraelu widoczne są tendencje do wskrzeszania dawnej tradycji. Święto Tu be-Aw obchodzi się jako Dzień Zakochanych.
(na podst. „Polskiego słownika judaistycznego”, Warszawa 2003)