Zwiększone dotacje rozpoczęto przekazywać od lata 1942 roku, od października Delegatura Rządu na Kraj dostarczała w ramach pomocy Żydom 50 tys. zł miesięcznie. Kwoty te zwielokrotniły się od stycznia 1943 roku, od momentu powołania przy pełnomocniku Rządu w Kraju Rady Pomocy Żydom („Żegota”), która miała dwie Rady Okręgowe, we Lwowie i w Krakowie.
Z zachowanych w Studium Polski Podziemnej w Londynie sprawozdań „Żegoty” wynika, że w styczniu 1943 roku Delegatura Rządu przekazała 150 tys. zł, w lutym 300 tys. zł, a do trzeciego tygodnia października łącznie 4 mln 750 tys. zł. W listopadzie i grudniu tegoż roku 1,5 mln zł. Od stycznia do końca lipca 1944 roku Rada Pomocy Żydom otrzymywała po 1 mln zł miesięcznie. Według Władysława Bartoszewskiego, członka Rady reprezentującego Front Odrodzenia Polski, a także pełniącego funkcję zastępcy kierownika Referatu Żydowskiego przy Delegaturze Rządu na Kraj, od sierpnia do końca października 1944 r. Rada otrzymywała miesięcznie po 2 mln zł, w listopadzie 6 mln zł, a w grudniu 1944 r. – 8 mln zł.
Poprzez działalność referatów mieszkaniowego, finansowego, legalizacyjnego, lekarskiego, odzieżowego, propagandowego, akcji przeciwszantażowej i dziecięcego „Żegota” dzięki dotacjom finansowym zorganizowała pomoc lokalową, żywnościową, fałszywe dokumenty dla kilku tysięcy ukrywających się Żydów i około 600 dzieci żydowskich w Warszawie i podwarszawskich miejscowościach.
Po likwidacji getta w Krakowie Niemcy utworzyli dziwną organizację o nazwie Jüdische Unterstützung Stelle (JUS), którą od 1 kwietnia 1943 roku kierowali współpracujący z nimi dr Weichert i dr Hilfstein (obaj otrzymali prawo zamieszkania w dzielnicy aryjskiej w stolicy Generalnego Gubernatorstwa). Przekonali wpływowe kręgi żydowskiej finansjery amerykańskiej i brytyjskiej o stworzeniu możliwości pomocy żywnościowej i medycznej Żydom zamkniętym w obozach na terenie GG. Pomoc miała być przekazywana za pośrednictwem centrali Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Genewie.
Kierownictwo konspiracyjnej organizacji Bund kategorycznie żądało w depeszy z kraju do centrali Bundu w Londynie wstrzymania tej akcji, którą kontrolują Niemcy, przejmując tony wysyłanych lekarstw i żywności. Podobne ostrzeżenie wysłała Rada Pomocy Żydom. Bez odzewu. W połowie lutego 1944 r. Żydowski Komitet Narodowy w Warszawie poinformowany został przez dr. Arjehema Tartakowera z Nowego Jorku, reprezentującego żydowską społeczność w USA, że uzyskali zgodę rządu amerykańskiego na przekazanie do MCK w Genewie 3 mln dolarów na pomoc z udziałem organizacji JUS, a także o zgodzie na przekazanie kolejnych 10 mln dolarów dla JUS.
