– tytułowa bohaterka opowiadania Adolfa Rudnickiego „Niekochana” (1937). Jej żydowskość jest przez autora ledwie zasygnalizowana, należy jednak pamiętać, że pisarz „Niekochaną”, jak i inne swoje opowiadania, poddał wielokrotnej przeróbce. W każdym razie jedynie rozmowa kochanków o sądnym dniu i zburzonej Jerozolimie wskazuje na pochodzenie zasymilowanych żydowskich mieszkańców Warszawy, Noemi i Kamila. Mają po 20 lat, ona jest urzędniczką w firmie handlującej narzędziami rolniczymi, on „coś tam studiował, w każdym razie pod tym warunkiem ojciec (...), który nie sprzyjał historii z Noemi, posyłał mu pieniądze”.
Po rok trwającym związku, gdy ich stosunki uległy pogorszeniu, postanawiają się rozstać na jakiś czas. Noemi wyjeżdża wtedy do Kazimierza nad Wisłą, gdzie choruje, oczekując listów od Kamila, które jednak nie przychodzą. Po powrocie do Warszawy są jeszcze ze sobą pewien czas, ale w końcu Kamil znika. Kobieta popada w depresję, próbuje nawet popełnić samobójstwo, nie mogąc uwierzyć, że jest już niekochana. Po ostatniej rozmowie w podwarszawskim pensjonacie z nie tyle niekochającym jej, ile do szczętu wypalonym, niezdolnym do miłości Kamilem, biegnie nocą po torach kolejowych na spotkanie śmierci.
W zekranizowanej przez Janusza Nasfetera w 1966 roku „Niekochanej” w rolę Noemi wcieliła się Elżbieta Czyżewska.
