[b]Jamim Noraim[/b]
Pierwsze dziesięć dni nowego roku, pomiędzy Rosz ha-Szana a Jom Kipur, poświęcone modlitwie i wyrażeniu żalu za popełnione grzechy. Jamim Noraim (Straszne [Groźne] Dni; jid. Jomim Nojrojim [Nerojiml]); Dziesięć Dni Pokuty/Skruchy; hebr. Aseret Jeme (j) T (e) szuwa; jid. Aseres Jimej-Tszuwe); Dni Pokuty; Pokutne Dni. Zgodnie z żydowską tradycją w dniu Rosz ha-Szana w niebie otwarte są trzy księgi. Do Księgi Życia (Sefer ha-Chajim) Bóg zapisuje wszystkich, którzy czynią dobre uczynki. Do Księgi Śmierci – niepoprawnych grzeszników. A do trzeciej tych, których nie można jednoznacznie ocenić; wyrok na nich zostaje zawieszony do dnia Jom Kipur i zależy od tego, jak będą postępować podczas owych dziesięciu dni. Jest to więc czas skruchy, pokuty i oczyszczenia. Do Szmone esre (j) (Osiemnaście [błogosławieństw]; jid. Szimenesre) dołącza się wówczas specjalne modlitwy Zochre (j) nu le-chajim i Be-Sefer Chajim, w których znajdują się błagania o zapisanie do Księgi Życia. Modlitwy te dołączono po raz pierwszy w okresie gaonów (uczonych akademii talmudycznych w Surze i Pumbedicie, VI – XI wiek), a potem weszły na stałe do liturgii. Odmawia się też Awinu Malke (j) nu (Ojcze nasz, Królu nasz; jid. Owinu Małkejnu). Szabat przypadający podczas Jamim Noraim nosi nazwę Szabat Szuwa (Szabat Nawrócenia).
(na podst. „Polskiego słownika judaistycznego”, Warszawa 2003)