Data urodzenia zwykle się zgadza, jeżeli chodzi o rok, natomiast jest kilka wersji dnia i miesiąca. Historyk sztuki Łukasz Grzeszczak w artykule o Behrmanie podaje: „Artysta urodził się 13 lipca 1876 roku w Tockum koło Rygi jako syn Markusa i Róży”.
W innych notkach biograficznych „urodził się 5 stycznia 1876 r. w Tukkum k. Mitawy w guberni kurlandzkiej”. Andrzej M. Kobos podaje: „Urodzony w Rydze na Łotwie”. Jerzy Malinowski podaje również jako miejsce urodzenia Rygę. I choć brak informacji, kiedy dokładnie przeniósł się do Łodzi, to całe życie artysty związane jest właśnie z tym miastem.
Przed 1900 r. uczył się w szkole rysunku Jakuba Kacenbogena. W latach 1900 – 1904 w Monachium najpierw pobierał prywatne lekcje rysunku i malarstwa, a potem studiował w ASP pod kierunkiem Gabriela von Hacela. Po studiach wrócił do Łodzi i jak pisze Łukasz Grzeszczak: „… w roku 1905 mimo niesprzyjającej sytuacji na łódzkim rynku dziełami sztuki udało mu się odnieść sukces niemal komercyjny, gdyż za sumę 100 rubli sprzedał swoje obrazy i szkice.
Pozwoliło to Behrmanowi urzeczywistnić planowany wyjazd do Paryża na dalsze studia. Tam przebywał blisko pięć lat”. W 1910 r. wziął udział w paryskim Salonie Niezależnych. Jego polskim debiutem artystycznym była otwarta 25 kwietnia 1912 r. przy ul. Piotrkowskiej 9 wystawa prac z życia łódzkich Żydów, sceny rodzajowe, wnętrza synagog i plenery z żydowskich miasteczek, między innymi widoki z Kazimierza nad Wisłą.
W 1916 r. wraz z Arturem Szykiem był współzałożycielem i kierownikiem artystycznym Stowarzyszenia Artystów i Zwolenników Sztuk Pięknych w Łodzi. Szybko stał się lubianym i znanym artystą zaangażowanym również w pracę pedagogiczną – w Łodzi podczas I wojny prowadził szkołę artystyczną.
