Nie obyło się przy tym bez walk, ale pomimo odwagi, determinacji i chwilowych sukcesów, zawsze kończyły się one klęską Indian. Opór białym stawiali m.in. wojowniczy Dakotowie, grupa plemion, które przed przybyciem białych na kontynent amerykański zamieszkiwały południowo-wschodnie ziemie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, a potem migrowały w rejon górnego biegu Missisipi i Wielkich Jezior, by pod naporem osadników ruszyć dalej na zachód.

Do historii przeszły jednak pod mianem Siuksów, wywodzącym się od zniekształconego słowa z języka Odżibwejów oznaczającego nieprzyjaciół. Określenie to przejęli zarówno biali, jak i sami zainteresowani. Lakotowie – odłam Dakotów wysunięty najbardziej na zachód – dzielili się na kilka plemion: Bez Łuków, Brule (Poparzone Uda), Dwa Kotły, Hunkpapa (Obozujący na Początku Kręgu), Miniconju (Ci, którzy Mieszkają nad Wodą), Oglala (Ci, którzy się Rozpraszają) i Sihasapa (Czarne Stopy). Ten obliczany na ok. 20 tys. głów lud, zamieszkiwał równiny pomiędzy górami Bighorn a rzeką Missouri. Tereny te stały się miejscem ekspansji białych i zostały oplecione siecią wojskowych fortów.

Permanentna wojna z przybyszami zbiegła się w czasie z działalnością ruchu abolicjonistycznego w północnych stanach USA, który postulował m.in. pokojowe uregulowanie stosunków z Indianami. Pod jego naciskiem władze amerykańskie zawarły w 1868 roku w forcie Laramie porozumienie z częścią Lakotów. Określono w nim obszar, na którym mieli żyć nie niepokojeni przez białych oraz ustanowiono sieć agencji, które miały rozdzielać pomoc wśród Indian. W zamian Lakotowie zgodzili się na budowę kolei Northern Pacific i zobowiązali się nie atakować białych.

Traktat poparło 184 wodzów, prócz Siedzącego Byka, przywódcy plemienia Hunkpapa, i Szalonego Konia, przywódcy ludu Oglala. Pierwszy stwierdził: „Zbyt wielu białych zabiłem, obrabowałem i raniłem, aby uwierzyć w trwały pokój” i bezskutecznie próbował zdobyć Fort Buford.

Siedzący Byk miał rację, wraz z pojawieniem się bowiem budowniczych kolei w dolinie rzeki Yellowstone w 1872 roku, walki z Indianami rozgorzały na nowo. Uczestniczyły w nich regularne oddziały armii federalnej. Rok później na ziemiach Dakotów stanął nowy fort Abraham Lincoln, w którym stacjonował 7. Pułk Kawalerii dowodzony przez ppłk. George’a Armstronga Custera. To właśnie on rok później poprowadził wyprawę w Góry Czarne, podczas której odkryto złoto....