Powstało w Warszawie w 1922 r. i przerodziło się w centralę ogólnopolską w 1925 r. z chwilą wciągnięcia do rejestru stowarzyszeń i związków w Warszawie. Oddział Warszawski w 1938 r. (przewodniczącym był S. Notkowski) liczył 1775 członków, w tym 1095 czynnych sportowców. Najbardziej popularną sekcją w tym klubie była sekcja gimnastyczna (584 członków), rytmiczna (200), bokserska (100).
Obok nich działały sekcje: piłki ręcznej, piłki nożnej, lekkiej atletyki, sportów wodnych, kolarska i tenisa stołowego. Jeden z największych oddziałów związku był czynny od grudnia 1925 r. w Łodzi, który posiadał sekcje: gier sportowych, tenisa stołowego, szachową, pływacką, łyżwiarską, gimnastyczną oraz turystyki kolarskiej. Najliczniejsza była sekcja gimnastyczna, która zrzeszała ok. 400 ćwiczących.
Gimnastycy SRWF Jutrznia w Łodzi reprezentowali polski ruch robotniczy na II Igrzyskach Robotniczych w Wiedniu w 1931 r. Z powodu podejrzeń o agitację komunistyczną Jutrznia było pod ciągłą obserwacją policyjną. Z tego też powodu wiele oddziałów tego stowarzyszenia było zawieszanych bądź rozwiązywanych, np. oddział w Łodzi w 1937 r. SRWF Jutrznia, działające do 1939 r. i pozostające przez cały okres swojej działalności pod wpływami Bundu, skupiło w swoich szeregach kilka tysięcy członków. Największy rozkwit przeżywało w latach 1929 – 1931, mając wtedy kilkadziesiąt oddziałów.
