XIX-wieczna ewolucja stylu

Podejście do sprawy wyglądu zewnętrznego synagog w XIX w. zmienia się diametralnie. Synagoga staje się oficjalnie uznanym tematem architektonicznym, traktowanym przez projektantów na równi z teatrem, bankiem, dworcem kolejowym czy kościołem.

Publikacja: 01.12.2008 05:46

Synagoga w Kępnie wzniesiona w 1815 r., jedna z pierwszych w stylu klasycyzmu. Oprawa arki, dzieło J

Synagoga w Kępnie wzniesiona w 1815 r., jedna z pierwszych w stylu klasycyzmu. Oprawa arki, dzieło Jonasza, syna Samuela Zajnwela, miała nawiązywać do fasady Świątyni Salomona z zewnątrz. Fot. sprzed 1939 roku

Foto: Zbiory ŻIH

Red

Dzieje się tak przede wszystkim w krajach niemieckich dzięki pierwszym reformatorom, którzy zaczęli nadawać znaczenie także zewnętrznym formom swoich domów modlitwy. Ze względu na panującą konwencję określaną terminem „architektury mówiącej” styl tych obiektów stał się przekazem związanych z nim skojarzeń historycznych. Należy jednak przy tym pamiętać, że styl jest zawsze przedmiotem interpretacji albo tradycji.

Problem stylów i ich stosowności dla synagog dyskutowali między sobą głównie niemieccy i wiedeńscy architekci i historycy sztuki (najważniejsi wśród nich to Gottfried Semper i Ludwig von Förster). Realizowane przez nich obiekty, a zwłaszcza ich projekty publikowane w prasie fachowej, stawały się wzorcami dla architektów w całej Europie.

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Reklama
Historia
Kim naprawdę był Hans Kloss
Materiał Promocyjny
25 lat działań na rzecz zrównoważonego rozwoju
Historia
Jakie tajemnice skrywa jeszcze więzienie przy Rakowieckiej w Warszawie
Historia
Zrabowany pierścień króla Zygmunta Starego w niemieckich rękach
Historia
Lądowa epopeja żaglowca Vasa
Historia
Wikingowie: w poszukiwaniu nowego domu
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama