Aby ułatwić im podróż do cadyka, zbudowano nawet kolejkę łączącą Górę Kalwarię z Warszawą. Podobno nieoficjalnym członkiem spółki finansującej to przedsięwzięcie – obok hrabiego Tomasza Zamoyskiego, księcia Stefana Lubomirskiego i krawca Eugeniusza Paszkowskiego – był sam Juda Ariel Leib Alter.
Cadyk interesował się losem swoich zwolenników. Kiedy po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej w 1905 r. wielu z nich zostało powołanych do wojska carskiego i wysłanych na Daleki Wschód, pisał do nich listy ze wsparciem. Zmarł jednak jeszcze w tym samym roku, w wieku zaledwie 57 lat. Według relacji na jego pogrzeb zjechało około 20 tysięcy chasydów.
Następcą Judy Arie Lejba został jego najstarszy syn Abraham Mordechaj (1864 – 1948), znany również jako Imre Emes. Liczbę jego zwolenników szacuje się na około 100 tysięcy. Abraham Mordechaj był najbardziej znaczącą postacią w kręgach europejskiej ortodoksji, jednym ze współzałożycieli lojalnej wobec państwa polskiego partii Agudas Isroel, ale broniącej praw religijnych i ekonomicznych Żydów i przeciwstawiającej się syjonizmowi. Była to jedna z najliczniejszych partii politycznych w międzywojennej Polsce – liczyła ok. pół miliona członków.
Cadyk Alter popierał rozwój szkolnictwa religijnego zarówno dla chłopców, jak i dziewcząt. W latach 20. ubiegłego wieku odwiedził Palestynę i założył w Jerozolimie wspólnotę nazwaną na cześć jego ojca Sfas Emes. Na jej czele stanął brat cadyka Nehemiasz.
