Stworzyli oni w tym podwarszawskim miasteczku dwór chasydzki, który w okresie największego rozkwitu skupiał wokół siebie ponad 100 tysięcy wyznawców.
Dynastia Ger została zapoczątkowana w 1859 r. przez Icchaka Meira Rothenberga – Altera (1798 – 1866). Jako młodzieniec bywał na najsłynniejszych dworach chasydzkich początku XIX w. – u Izraela Icchaka Hofsteina (Magida) z Kozienic, Symchy Bunema z Przysuchy oraz u swojego późniejszego szwagra Menachema Mendla Morgenszterna, cadyka z Kocka. Po śmierci Morgenszterna większość jego zwolenników uznała swoim cadykiem właśnie Icchaka Meira Altera.
W tym czasie Alter prowadził główny sztybel (dom modlitewny chasydów) kockich chasydów w Warszawie przy ulicy Żelaznej. Został także wybrany na rabina i przewodniczącego sądu rabinackiego w Górze Kalwarii. Przeniósł zatem dwór chasydzki z Kocka do Góry Kalwarii, ale często przyjeżdżał również do Warszawy, gdzie był członkiem rabinatu.
Cadyk Alter był autorem szeregu responsów Tszuwot ha-RIM, komentarzy do Talmudu i Szulchan Aruch – Chiduszej ha-RIM. Podkreślał wagę studiowania Tory dla rozwoju wspólnoty chasydzkiej. Był przeciwnikiem wiary w cudotwórczą moc cadyka. Troszczył się o swoich chasydów, nie odmawiał pomocy przy rozwiązywaniu trudnych problemów, uznawał znaczenie pracy społecznej i działalności na rzecz wspólnoty, potępiał odwracanie się od otaczającego świata. Powiedział: „Słyszę nieraz, jak mówią: Odrzucam ten świat. Czy świat jest twój, że możesz go odrzucić?”. Taka postawa charakteryzowała również jego następców.
Po zaledwie siedmiu latach sprawowania funkcji cadyka w 1866 r. Icchak Meir zmarł. Na jego następcę wybrano Henocha Henicha Kohena Lewina z Aleksandrowa (1798 – 1870), po śmierci którego na czele dworu w Górze Kalwarii stanął wnuk Icchaka Meira – Juda Arie Lejb Alter (1847 – 1905), zwany od napisanego przez siebie dzieła – Sfas Emes.
