Ocalenie cadyka chasydzi uznali za cud – z licznej, prawie 100-osobowej rodziny Alterów II wojnę światową przeżyło jedynie sześć osób. Również zdecydowana większość zwolenników dynastii z Góry Kalwarii zginęła na ziemiach polskich. Jednak w Jerozolimie, pod mandatem brytyjskim, cadyk Alter zaczął powoli odbudowywać swój dwór. Po jego śmierci w 1948 r. działalność tę kontynuował jego syn, Izrael Alter (1895 – 1977), znany również jako Bejs Isroel.
Stanął on na czele odradzającej się w Izraelu partii Agudas Israel, reprezentującej interesy najbardziej pobożnych mieszkańców Izraela i zdołał wprowadzić ją do izraelskiego parlamentu. Cieszył się szacunkiem we wszystkich środowiskach chasydzkich z racji siły swojej osobowości pozostawiającej wrażenie na każdym, z kim się spotykał. Zmarł bezpotomnie w 1977 r.
Funkcję cadyka przejął po nim brat Symcha Bunim Alter (1898 – 1992), zwany Lew Simcha, i pełnił ją aż do śmierci w 1992 r. Kolejnym cadykiem został jego przyrodni brat Pinchas Menachem Alter (1926 – 1996) – Pnei Menachem. Po śmierci Menachema Pinchasa w 1996 r. siódmym z kolei duchowym przywódcą wspólnoty chasydów z Góry Kalwarii został Jaakow Arje Alter (ur. 1939 r.), syn Symchy Bunima Altera. Uchodzi on za jednego z bogatszych ludzi Izraela, a jego majątek szacowany jest na ok. 200 – 250 milionów dolarów. Jest żonaty, ma pięciu synów i cztery córki.
Obecnie chasydzi z Góry Kalwarii to prawdopodobnie największa grupa chasydzka w Izraelu. Zdarza się, że w ważne święta w ich głównej synagodze zbiera się nawet 12 tysięcy chasydów. Zwolennicy cadyka z Ger mieszkają również w Europie i Stanach Zjednoczonych. Ich największe wspólnoty żyją w Aszdodzie, Bnej Brak, Jerozolimie i Tel Awiwie, a także w Nowym Jorku, Londynie i Antwerpii. Posiadają rozwinięty system edukacji – szkoły Talmud-Tory, jesziwy, a także szkoły dla dziewcząt Bejs Jakow.
